Ewa Lipska - biografia, życiorys

Ewa Lipska urodziła się 08.10.1945 roku w Krakowie. Zaczyna pisać pierwsze utwory już w czasach licealnych. Debiutuje w 1961 r. wierszami: „Krakowska noc”, „Smutek”, „Van Gogh” opublikowanymi w „Gazecie Krakowskiej”. Mimo fascynacji światem literatury rozpoczyna studia na Akademii Sztuk Pięknych na wydziale malarstwa. Jednak w ostatecznym rachunku to właśnie miłość do pisania zwycięży.

Po studiach, w latach 1970–1980 pracuje w Wydawnictwie Literackim. W tym czasie (lata 1975–76) wyjeżdża na stypendium naukowe do USA. Od 1968 do 1983 jest członkiem Związku Literatów Polskich, a od 1978 także członkiem PEN Clubu. Na początku lat '80-tych współtworzy miesięcznik „Pismo”. W 1983 roku ponownie wyjeżdża na stypendium, tym razem do Berlina, a w 1991 do Wiednia, gdzie pełni funkcję wicedyrektora i dyrektora Instytutu Polskiego przy polskiej ambasadzie. Od 1990 r. współpracuje z „Dekadą Literacką”. Do rodzinnego Krakowa powraca w 1997 r. Prowadzi gościnne warsztaty poświęcone pisarstwu na Studium Literacko-Artystycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Początkowo nadaje swoim tomom poetyckim chronologiczną numerację tzn. „Pierwszy tom wierszy”, „Drugi tom wierszy” itd. aż do piątego. Twórczość poetycka Lipskiej z pierwszego okresu wpisuje się w tzw. Nową Falę i jest wyrazem niezgody na panujące warunki społeczne i kulturowe panujące w dobie realnego socjalizmu.

Lipska często bywa porównywana z Szymborską ze względu na ironię zawartą w jej tekstach oraz kończącą je nieraz, celną i ostrą pointę. Jest mistrzynią rozbudowanej metafory oraz dopracowanego, iście barokowego konceptu. Wraz z upływem czasu w tekstach Lipskiej pojawia się nowa tematyka związana ze światem tandetnej kultury masowej, wzrostem ilości środków masowego przekazu oraz dramatycznym spadkiem tekstów, jakie można by za ich pomocą promować. „Stypendyści czasu” (1994), „1999” (1999), „Sklepy zoologiczne” (2001), „Gdzie indziej” (2005) – wszędzie tu poetka ukazuje przetrawiony, papkowaty i płaski świat mediów, przestrzeń, w której nie ma już miejsca na ambitny dialog pomiędzy kulturą wysoką a jej inteligentnym odbiorcą. Jest niezwykle płodną pisarką, jej tomy ukazują się w najwyżej kilkuletnich odstępach.

Twórczość Ewy Lipskiej została wielokrotnie nagradzana m.in. Nagrodą im. Andrzeja Bursy (1971), Nagrodą Fundacji im. Kościelskich (1973), nominacją tomiku „Ja” do Nagrody Nike (2004) i in.

Niedawno ukazało się pierwsze dzieło prozatorskie poetki, powieść „Sefer” (2009).