Rafael Santi „Szkoła ateńska” - interpretacja, opis, analiza obrazu

„Szkoła ateńska” to malowidło ścienne stworzone przez włoskiego malarza Rafaela Santi w latach 1509-1510. Znajduje się ono w Pałacu Watykańskim.

Autor ukazał na nim wszystkich starożytnych filozofów, którzy zebrali się na spotkaniu. Na pierwszym planie widnieje postać Arystotelesa i Platona, czyli dwóch najbardziej znanych filozofów. Postać, która podnosi palec do góry to Platon. Może to oznaczać, że wskazuje on na niebo, jakie źródło jego inspiracji twórczych. Arystoteles wskazuje na ziemię, która wraz z przyrodą stanowi z kolei dla niego źródło wygłaszanych idei. Ci dwaj filozofowie umieszczeni są na środku fresku, tym samym na obrazie ukazani są zwolennicy ich obu, odpowiednio po stronie każdego. Wyraźnie skierowani są oni twarzą w stronę swojego mówcy.

Postacie, które widoczne są na obrazie to ludzie nauki. W prawym dolnym rogu widzimy geografa, który trzyma globus. Wokół niego widoczne są postacie, które zdają się być zainteresowane tym, co on pokazuje. W lewym dolnym rogu znajdują się osoby czytające księgi oraz ich słuchacze. Jeden z nich to prawdopodobnie Epikur. Ma on wieniec na głowie, podpiera się o podest. Obok niego widoczny jest starzec, czytający książkę i zgromadzeni wokół niego słuchacze.

Wnętrze, w którym znajdują się przedstawione postacie, przypomina kościół bądź też inne ważne miejsce. Na ścianach są bogate zdobienia, widzimy także liczne rzeźby, przedstawiające ludzie sylwetki. Miejsce to nie jest całkowicie zadaszone, gdyż widoczne w pewnych miejscach jest niebo.

Nastrój malowidła jest optymistyczny, utrzymany w radosnym nastroju, bogaty jest w ciepłe barwy. Postacie znajdujące się na fresku maja kolorowe szaty, co nadaje scenie radości.

Autor za pomocą postaci, przedstawił różne szkoły filozoficzne. Chciał przez to powiedzieć, że każda droga zmierzająca do poznania świata i człowieka jest dobra i każda prowadzi przez rozum.