Przypowieść o synu marnotrawnym - charakterystyka syna marnotrawnego

Przypowieść o Synu marnotrawnym, zgodnie z wyznacznikami gatunku jest opowieścią o schematycznej fabule i stypizowanych postaciach, która posiada dwa znaczenia – dosłowne i głębsze – alegoryczne. Opisane w przypowieści zdarzenia mają charakter przykładowy i służą jako wykładnia głębszej myśli, często religijnej, filozoficznej  oraz moralnej. Przypowieść o Synu marnotrawnym należy do przypowieści biblijnych, których w ,,Ewangelii” można znaleźć około czterdziestu. Ich podstawową funkcją jest objaśnianie  w prosty i zrozumiały sposób tajemnice Królestwa Bożego oraz zasad, którymi powinien kierować się człowiek. Bohater opisywanej przypowieści był młodszym dzieckiem z dwójki rodzeństwa, który postanowił sam pokierować swoim życiem. Nie chcąc być zależnym od ojca, zabrał połowę jego majątku i opuścił dom rodzinny. Bardzo szybko stracił jednak pieniądze, trwoniąc je na zabawach i hulankach.  

Szybko także z bogatego hulaki stał się nędzarzem. Aby nie umrzeć z głodu, najął się do wypasu świń. Jednak dawki pożywienia były bardzo małe i nadal przypierał głodem. Wtedy postanowił wrócić do domu i prosić ojca o przebaczenie. Kiedy z ogromną obawą w sercu zbliżał się do domu, ojciec zobaczył go z daleka i uradowany wyszedł mu naprzeciw. Przebaczył mu wszystkie winy, co więcej, niezmiernie ucieszony z powrotu syna, postanowił wyprawić na jego cześć wielką ucztę. Wtedy odezwał się bardzo oburzony drugi, starszy syn. Na co ojciec powiedział mu: ,,ten twój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. 

Syn marnotrawny symbolizuje wszystkich grzesznych ludzi, którzy nawrócili się i powrócili do Boga, który zawsze czeka na tych, którzy od niego odeszli, co więcej, raduje się z każdej nawróconej osoby. Historia o synu marnotrawnym pokazuje nam także, jak łatwo jest stracić przysłowiowy grunt pod nogami, kiedy nie myśli się perspektywicznie oraz kiedy nie docenia się mądrości starszych, bardziej doświadczonych osób. Historia ta pokazuje nam także, jak ogromną siłą jest miłosierdzie oraz prawdziwa miłość ojcowską, którą dzieci niejednokrotnie wystawiają na ciężką próbę. 

Miejmy zatem nadzieję, iż ponownie przyjęty na łono rodziny syn zrozumiał popełnione przezeń błędy i, podobnie jak ojciec, będzie miłosierny wobec każdej istoty żywej.