Opis twarzy

Moim zdaniem twarz jest najważniejszą częścią ludzkiego ciała. To jej zawdzięczamy możliwość wyrażania licznych emocji, a co najważniejsze to dzięki niej możemy odczuwać takie zmysły jak wzrok - dzięki umieszczonych w niej oczach, węch - dzięki obecności nosa, smak - dzięki językowi i kubkom smakowym, czy słuch, który zawdzięczamy uszom. Ja natomiast chciałabym opisać twarz mojej babci Teresy, która ma niewątpliwie jedną z piękniejszych buzi jakie kiedykolwiek widziałam.

Jej twarz jest kształtu owalnego z lekko zarysowanymi kościami policzkowymi. To co wyróżnia ją spośród innych, to z pewnością to, iż pomimo swojego wieku, a ma już siedemdziesiąt pięć lat, nadal ma bardzo ciemną karnację i zdrowo wyglądającą cerę. Pięknie kontrastuje ona z jej siwymi brwiami i rzęsami. Doskonały stan jej skóry niewątpliwie wynika ze sposobu odżywiania babci Teresy, która całe swoje życie wybierała wyłącznie zdrową żywność i nie ulegała żadnym nałogom. Na skórze jej twarzy widać także nieliczne zmarszczki, które tylko dodają jej uroku i jak sama twierdzi ich posiadaczka, dodają jej twarzy powagi.

Duże brązowe oczy znajdują się w centralnej części twarzy mojej babci. Długie rzęsy są również tego samego koloru co włosy. Tuż nad nimi zaś tkwią grube szarawe brwi, które są lekko zagięte i pięknie wysmuklają twarz. Nos jest natomiast lekko haczykowaty, jednak nie jest on ani za duży, ani za mały, po prostu w sam raz. Na twarzy babci często pojawiają się rumieńce, które zlewają się z kolorem jej ust, przeważnie krwistoczerwonych. Kształtem swym przypominają serce, jednak są stosunkowo wąskie, choć ich kolor optycznie je powiększą. Czasami zastanawiam się czy ich niesamowita barwa nie wynika z tego, że ich posiadaczka jest miłośniczka wszelkiego rodzaju szminek i błyszczyków.

Siwe loki pięknie okalają całą twarz babci Teresy i opadają aż na ramiona. Długa grzywka, którą posiada praktycznie odkąd pamiętam, zawsze spięta jest jakąś ozdobna klamrą lub zaczesana jest za uszy. Zresztą uszy to również bardzo charakterystyczna część ciała babuni, ponieważ są niewiarygodnie małe, dlatego często schowane są pod burzą loków. Myślę, że to niestety one są jej największym kompleksem i gdyby tylko miała taka możliwość z pewnością wymieniłaby je na jakieś inne.

Reasumując, uważam, że babcia Teresa ma najpiękniejszą twarz jaką można sobie wyobrazić i pomimo jej kilku mankamentów i upływu czasu jest ona wciąż piękna. Zresztą to właśnie wady nadają jej charakteru i sprawiają, że jest ona niepowtarzalna, jedyna w swoim rodzaju. Ja z pewnością, kiedy będę już w wieku mojej babci chciałabym, aby moja twarz wyglądała tak dobrze jak jej. Dlatego mam nadzieję, że doskonały stan skóry i mała liczba zmarszczek, którymi może się pochwalić, są dziedziczne i ja w przyszłości będę miała szczęście i będę wyglądać równie znakomicie jak ona.