Henryk Sienkiewicz „Sachem” - bohaterowie. Charakterystyka

Sachem jest Indianinem z teksańskiego plemienia Czarnych Węży. Gdy miał dziesięć lat jego pobratymców wymordowali Niemcy, którzy chcieli osiedlić się na terenach zajmowanych przez tę autochtoniczną ludność i zbudować na jej gruzach własną cywilizację. Sachem miał być kolejnym wodzem, zastępując swego ojca, który również był sachemem. Był on ostatnim potomkiem wybitego plemienia. Jako jedyny, który przeżył masakrę, jakiej dokonali Niemcy, został odnaleziony przez trupę cyrkową z dyrektorem Deanem na czele i włączony do niej. 

Jego postać przybliżona jest, gdy przed swym występem obserwowany był przez publiczność cyrkową. W ludziach tych budził zarówno strach, jak i respekt. Biła od niego duma, pociągająca dzikość, spojrzenie oczu było wyniosłe i niepokojąco złowrogie. Ubrany w strój plemienny cały w piórach i uzbrojony, przywodził na myśl drapieżnego ptaka, który w każdej chwili może ruszyć na swoją ofiarę. Ludziom zaczęło się nawet wydawać, że ta monumentalna groźna postać zemści się na wszystkich zgromadzonych za krzywdy Czarnych Węży i swoje własne. Pieśń, którą wykonał, przybliżała krwawe wydarzenia sprzed lat, mówiły również o nim samym.

Okazuje się, że to wszystko było jedynie przedstawieniem. Sachem stracił całkowicie własną tożsamość i prawdopodobnie nawet nie wiedział, że śpiewa o tym czego został przez Niemców pozbawiony. Sachem nie był już Indianinem, ale jednym z Niemców, którzy zapewniali rozrywkę mieszkańcom Antylopy w cyrku, który stał na prochach wymordowanej ludności. 

Niemcy ukazani w „Sachemie” to zbiorowość, która dla własnej wygody i z żądzy posiadania ziemi pozbawiła życia każdego członka plemienia Czarnych Węży, nie oszczędzając kobiet ni dzieci. Dodatkowo zrobili to nie w bezpośredniej walce, ale w nocy, gdy Indianie spali i nie byli świadomi zbliżającej się zagłady. Nie obchodziło ich zupełnie, że zabijają nie tylko wielu ludzi, ale i całą ich kulturę i tradycję, a w dodatku na terenach, które należały do ofiar. To oni byli obcymi, a rościli sobie prawo do posiadania. Gwałtem odebrali to, co chcieli. Później żyli spokojnie, nie myśląc wcale o tym, co zrobili, dodatkowo opływając w bogactwo dzięki złożom srebra, w które teren obfitował. Byli hipokrytami, którzy modlili się na mszach, słuchając o miłosierdziu i dobroci. Sachem i jego występ są okazją dla ich potomków, by zobaczyli ostatniego z plemienia, które zgładzili.