Opisz nieodpowiednie zachowania dzieci w powieści „Charlie i fabryka czekolady” i powiedz, dlaczego nie powinniśmy się zachowywać tak jak one

„Charlie i fabryka czekolady” to książka angielskiego pisarza Ronalda Dahla, wydana w 1964 roku. Opowiada o wizycie w niesamowitej fabryce czekolady, zamienionej w twierdzę, gdzie nikt nie może wejść. Główny bohater, Charlie Bucket, dostaje się do środka dzięki Złotemu Talonowi. Życie Charliego jest bardzo smutne, mieszka z sześcioosobową rodziną, jest zbyt biedny, by dostawać prawdziwe prezenty urodzinowe. Co roku na urodziny dostaje tabliczkę czekolady z fabryki Willy`ego Wonki, leżącej nieopodal jego domu. Pewnego dnia okazuje się, że Wonka urządził loterię – w pięciu tabliczkach są Złote Talony, pozwalające na odwiedziny w fabryce. Kto je odnajdzie, może zwiedzić fabrykę i zabrać jednego członka rodziny. O wygraniu talonów marzą tysiące ludzi, bo do fabryki czekolady już dawno nikt nie wchodził – Wonka zazdrośnie strzeże swoich sekretów.

Charlie ma szczęście, zdobywa jeden talon i na wycieczkę zabiera dziadka. Oprócz chłopca do fabryki wchodzą Augustus Gloop,  gruby chłopiec, uwielbiający czekoladę, Violetta Beauregarde, która nieustannie żuje gumę, Veruca Salt rozpieszczona córka bogatych rodziców oraz Mike Teavee, miłośnik telewizji, nieustannie wpatrujący się w szklany ekran. Przed rozpoczęciem wycieczki Willy Wonka zabrania dzieciom dotykać czegokolwiek. Ale już w pierwszej sali, czekoladowym pokoju, słów właściciela nie słucha otyły Augustus. W czekoladowym pokoju wszystko zrobione jest ze słodyczy i nadaje się do jedzenia. Środkiem płynie czekoladowa rzeka i jest czekoladowy wodospad, by perfekcyjnie wymieszać słodką substancję. Augustus nie słucha Wonki, pije czekoladę prosto z rzeki i zostaje wciągnięty przez jedną z rur, którą czekolada dostaje się do innych pomieszczeń fabryki.

Druga sala nosi nazwę pokoju wynalazców. Tam Wonka wymyśla i wypróbowuje nowe produkty, cukierki czy gumę o smaku trzydaniowego obiadu: zupy pomidorowej, smażonej pieczeni i ziemniaków oraz ciasta wiśniowego i lodów. Produkt jest jeszcze niedokończony, każdy kto spróbuje nowej gumy, zamienia się w jagodę. To właśnie przytrafia się Violetcie, która nie posłuchała zakazów właściciela fabryki.

W trzeciej sali specjalnie tresowane wiewiórki łupią orzechy, wykorzystywane w słodyczach Wonki. Dobre trafiają do czekolady, złe wyrzucane są do śmieci. Właściciel zabrania uczestnikom wycieczki wchodzenia do pokoju. Niestety Veruca Salt próbuje schwytać jedną z wiewiórek i zostaje wrzucona do kosza na śmieci. Taki sam los spotyka jej rodziców, spieszących na pomoc córce.

Czwarta sala nosi nazwę telewizyjnej. Wonka testuje tam swój najnowszy wynalazek, telewizyjną czekoladę. Wielka tabliczka czekolady zostaje pomniejszona, podzielona na wiele części i wysłana za pomocą transmisji telewizyjnej na ekrany telewizorów. Można jej dotknąć, a nawet zjeść. Mike jest zachwycony odkryciem, chce, by jego też przesłać w taki sam sposób jak czekoladę, ale zostaje pomniejszony i ma zaledwie niewiele ponad trzy centymetry wzrostu. Wonka radzi, by wrócił do normalnych rozmiarów poprzez naciągacz, jakim sprawdza się rozciągalność gumy. Tylko Charlie zachowuje się poprawnie i unika kary. W nagrodę dostaje fabrykę na własność, po tym jak Wonka przejdzie na emeryturę.

Dzieci z książki zostały ukarane, ponieważ nie stosowały się do zakazów i same sprowadziły na siebie nieszczęście. Idąc do kogoś z wizytą, powinniśmy przestrzegać jego zwyczajów i stosować się do tego, o co prosi. Dzieci były nieposłuszne, dlatego spotkała je kara.