Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Anna Kamieńska - biografia, życiorys

Anna Kamieńska urodziła się 12 kwietnia 1920 w Krasnymstawie na Lubelszczyźnie. Jej ojciec Tadeusz zmarł bardzo wcześnie. Pisarka, wraz z trzema siostrami, wychowywana była przez matkę – Marię (nazwisko panieńskie Cękalska). Edukację Anna rozpoczęła w szkole powszechnej w Lublinie. Tam też uczęszczała do gimnazjum. W roku 1937 rozpoczęła naukę w Liceum Pedagogicznym w stolicy. Jednakże ze względu na późniejszą sytuację w kraju, musiała przerwać naukę. Nie oznacza to, że Kamieńska się poddała. Zdała egzamin maturalny w tajnym liceum. Następnie rozpoczęła studia na Uniwersytecie Warszawskim. Kierunkiem, który wybrała, była polonistyka. Studiowała również na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Tym razem zgłębiała tajniki filologii klasycznej, co pomogło jej, gdy sama (oraz z mężem) przekładała literaturę obcą na język polski. Studia rozpoczęte na KUL-u ukończyła na uniwersytecie w Łodzi.

Debiut Kamieńskiej przypadł na rok 1936. Pisarka miała wówczas lat szesnaście. Dzięki Józefowi Czechowiczowi publikowała na łamach „Płomyczka”. Jako dojrzała pisarka pojawiła się na scenie literackiej w roku 1944, również w czasopiśmie, lecz tym razem było to „Odrodzenie”. Od tego czasu Kamieńska współpracowała, a raczej pracowała, w takich pismach jak „Wieś”, w latach 1946-1953. Kolejną gazetą, w której pisarka była zatrudniona, była „Nowa Kultura”, gdzie pracowała od roku 1950 do 1963. Tu od 1953 roku przez kolejne cztery lata pełniła funkcję redaktora w dziale poezji. Od 1968 związana była z pismem „Twórczość”. Choć tworzyła artykuły i literaturę dla dorosłych, nie zapominała również o najmłodszych czytelnikach. To dla nich publikowała na łamach „Płomyczka” i „Świerszczyka”.

W roku 1948 Kamieńska poślubiła Jana Śpiewaka. Byli małżeństwem bardzo szczęśliwym. Mieli dwóch synów, Jana Leona i Pawła. Niestety w roku 1967 u męża pisarki wykryto raka. Zmarł jeszcze tego samego roku dnia 22 grudnia. Anna bardzo przeżyła odejście ukochanego. Przez wiele długich lat nie mogła pogodzić się ze stratą. W tych trudnych chwilach pomagał jej wieloletni przyjaciel rodziny – ksiądz Jan Twardowski, z którym Jan i Anna utrzymywali kontakt od roku 1955, aż do końca życia. Właśnie dzięki niemu pisarka zaczęła zgłębiać tajemnice wiary i szczerze interesować się religią. Była to przyjaźń, która zmieniła pisarkę.

W jej twórczości widać metamorfozę, którą przeszłą. Nie tylko religia była tematem, który poruszała ze swym oddanym przyjacielem Anna. Rozmawiali również o literaturze, życiu i człowieku. Zwłaszcza ten ostatni temat był dla Kamieńskiej bardzo ważny. „Człowiek” pełnił w twórczości artystki rolę wyjątkową. Jak niewielu innych, uważała ona, że dzieci, dzieciństwo są źródłem wiedzy o człowieku. Istotę ludzką chciała poznać na wskroś i przedstawić jej pełna sylwetkę w swych utworach. Ważne było dla niej zarówno piękno zewnętrzne, jak i wewnętrzne człowieka. Uważała je za nierozerwalną całość. Wyznawała pogląd, iż człowieka należy poznać „wszechstronnie”. Tak starała się ów motyw realizować w swoich dziełach.

Wielokrotnie dawała wyraz swojemu zaangażowaniu w sprawy związane z religią, a przede wszystkim  z wiarą. W roku 1975 wzięła nawet udział w Tygodniu Kultury Chrześcijańskiej, który odbywał się w Warszawie. Nie była dewotką, ale osobą, która w religii, zapewne za sprawą Twardowskiego, znalazła ukojenie bólu i smutku po stracie Jana.

Można powiedzieć, że Kamieńska była poetką wszechstronną. Tworzyła literaturę dla dzieci i dla dorosłych. Była poetką, powieściopisarką, felietonistką, redaktorką, korektorką i tłumaczką. Tworzyła literaturę i teksty o literaturze. Zafascynowana była twórczością i sylwetką Marii Konopnickiej. Poświęciła jej wiele uwagi, efektem czego były takie prace,jak np.: „Maria Konopnicka. Programowa poetka pozytywizmu”, „Maria Konopnicka (w 40. rocznicę śmierci)” czy „Po czterdziestu latach. W rocznicę śmierci Marii Konopnickiej”. Była również edytorką jej dzieł, np.: „Poezji i nowel” czy „Wyboru nowel” (obie pozycje z roku 1951).

Anna Kamieńska zmarła dnia 10 maja 1986 roku w Warszawie.

Podobne wypracowania do Anna Kamieńska - biografia, życiorys