Na stronie używamy cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich wykorzystywanie. Szczegóły znajdziesz w Polityce Prywatności.
unikalne i sprawdzone wypracowania

Św. Mikołaj - życiorys, cuda, patronat

Święty Mikołaj to jedna z postaci, które budzą niemal wyłącznie pozytywne skojarzenia. Jego święto, obchodzone 6 grudnia, przywodzi na myśl przede wszystkim prezenty i radość czerpaną z ich otrzymywania, ale także z wręczania. Przyjrzyjmy się sylwetce tego świętego i poznajmy dokładniej jego historię.

Mikołaj z Miry urodził się ok. 270r. w Patarze - w Azji Mniejszej. Był jedynym i wymarzonym dzieckiem w bardzo zamożnej rodzinie, która przez długi czas zanosiła do Boga prośby o potomstwo. Już od najmłodszych lat wykazywał się nie tylko wielką pobożnością, ale także troską o los ubogich. Po śmierci rodziców, odziedziczył całkiem pokaźny majątek. Oczywiście chętnie dzielił się nim z potrzebującymi, starając się uczynić ich życie bardziej znośnym. Jedna z historii o przyszłym biskupie Miry mówi o tym, że pewnego dnia jeden z mieszkańców Petary utracił cały swój majątek. Jego trzem córkom, którym zagroziło ubóstwo, coraz bliżej było do zejścia na złą drogę. Wtedy Mikołaj wziął trzy mieszki złota i wrzucił do ich domu przez okno. Pomogło to rodzinie wyjść na prostą i uratowało sumienia trzech kobiet. Stąd też w ikonografii często ukazuje się św. Mikołaja dzierżącego w rękach trzy mieszki złota lub trzy złote kule. Kiedy przyszły święty z Miry został biskupem, bardzo szybko zjednał sobie lud. Udało mu się to nie tylko dlatego, że był człowiekiem niezwykle hojnym, ale także dzięki jego wielkiej religijności.

W życiu Kościoła zaczął uczestniczyć na dobre dopiero w 313r. – po edykcie mediolańskim wydanym przez Konstantyna Wielkiego. Wcześniej wyznawcy chrześcijaństwa byli piętnowani przez Dioklecjana i łagodniejszego w swych działaniach – Konstancjusza Chlorusa. Przyjęło się, że św. Mikołaj brał udział w Soborze Nicejskim, podczas którego miał spoliczkować heretyka – Ariusza.

Życie biskupa Miry pełne było niezwykłych i wspaniałych czynów oraz cudów. Kiedy cesarz Konstancjusz skazał trzech mężczyzn na śmierć, św. Mikołaj udał się do stolicy, by prosić o łaskę dla swoich wiernych. Gdy hojny cudotwórca postanowił udać się na miejsce Męki Pańskiej – do Jerozolimy, na morzu wybuchł wielki sztorm. Święty nie tylko uciszył morze, ale także wskrzesił jednego z marynarzy, który stracił życie w czasie burzy. Przekazy opowiadają jeszcze o tym, że pewnego dnia przywrócił do życia trzech młodzieńców zamordowanych przez hotelarza. Tradycja wspomina także o jego wielkim poświęceniu, z jakim niósł pomoc ubogim ludziom podczas zarazy.

Mikołaj z Miry odszedł, by stanąć u boku Boga, dnia 6 grudnia 346r. (inne źródła podają także lata 345 i 352). Jego ciało (wydzielające zapach mirry) spoczywało w Mirze do 1089 roku, a 9. maja przeniesiono je do włoskiego miasta Bari. Już w XIII w., w szkołach im. św. Mikołaja, rozpoczęto rozdawać stypendia dla uczniów. Później utrwalił się zwyczaj ofiarowania prezentów (szczególnie dzieciom).

Wspomnienie św. Mikołaja przypada w Kościele Katolickim na dzień 6. grudnia. Cerkiew prawosławna obchodzi jego święto dwa razy w roku – w rocznicę śmierci oraz rocznicę przeniesienia ciała (19 grudnia i 22 maja według kalendarza gregoriańskiego).
Święty biskup Miry jest patronem m.in.: Rosji, żeglarzy, cukierników, gorzelników, kupców, sprzedawców, pielgrzymów, podróżnych, więźniów, obrońców wiary. W ikonografii przedstawiany jest w stroju biskupa. Często ukazywany jest podczas dokonywania cudów i wspaniałych czynów - wrzucając mieszki złota, innym razem przywracając życie zamordowanym, ratując rozbitków lub uciszając morze. Do jego atrybutów należą: chleb, mieszki złota, pastorał, księga, kotwica oraz okręt.

Święty Mikołaj to wielka postać historyczna – obdarzony niesamowitą wiarą i wspaniałomyślny biskup Miry. Jak widzimy, dzisiejszy sposób jego postrzegania jest zupełnie odmienny. Współczesna kultura stworzyła wizerunek nieco niezgrabnego, grubawego, siwego staruszka. Dzisiaj pamięta się przede wszystkim o komercyjnym wymiarze jego postaci, jednak warto mieć na uwadze to, że w działaniu św. Mikołaja sfera duchowa miała najważniejszy wymiar.

Podobne wypracowania do Św. Mikołaj - życiorys, cuda, patronat