Państwo - Państwo regionalne - definicja, charakterystyka, przykłady

Państwo regionalne to twór będący czymś pomiędzy państwem federalnym a unitarnym. Dąży się w nim do pogodzenia autonomii, decentralizacji oraz jedności. W krajach regionalnych wyróżnić można jednostki terytorialne nazywane zazwyczaj właśnie regionami.

Z doktryny wynika, iż państwa unitarne oraz federalne za nadrzędną zasadę wyznają dążenie do wspierania koncepcji narodu. Z kolei państwo regionalne za najważniejsze postrzega znaczenie jednostki terytorialnej bliskiej ludziom, czyli właśnie regionu. Państwa regionalne można odróżnić od krajów unitarnych i federalnych na podstawie kryterium centralizacji. Federacje są mniej scentralizowane niż kraje regionalne. Z kolei w państwach unitarnych centralizacja jest największa spośród wymienionych systemów.

Koncepcja regionalna od dawna była znana w strukturach państwowych, jednak dopiero po II wojnie światowej stała się bardziej popularna. Swoje korzenie ma ona we Włoszech, gdzie starano się budować kraj, w którym regiony miałyby swoją autonomie wobec centralnego rządu.

Regiony nie są jednostkami całkowicie suwerennymi, ale mają zagwarantowaną w pewnym stopniu autonomię. Mają swoje odrębne władze zajmujące się kierowaniem sprawami lokalnymi. W sfery przekazane władzom regionalnym nie wolno jest wkraczać organom centralnym

Istnieje wiele przykładów państw regionalnych. Jednym z nich jest Hiszpania, składająca się z 17 wspólnot autonomicznych oraz dwóch niezależnych miast. Innym takim krajem są wymienione wcześniej Włochy, w skład których wchodzi 20 regionów. 5 z nich posiada dodatkowo specjalny status.