Poliandria - definicja, charakterystyka, przykłady

Poliandria jest odmianą poligamii (wielożeństwa), w której kobieta posiada więcej niż jednego męża (w przeciwieństwie do poligynii, gdzie to mężczyzna posiada większą ilość żon).
 
Zjawisko poliandrii było spotykane stosunkowo rzadko, ponieważ, o ile w przypadku poligynii mężczyzna może być jednocześnie ojcem kilku dzieci z różnych matek, o tyle w przypadku poliandrii nie tylko jest to niemożliwe, ale nawet dochodzi do zmniejszenia liczby ludności danej społeczności. Kilku mężczyzn, którzy mogliby być ojcami wielu dzieci, są małżonkami jednej kobiety, która może urodzić ograniczoną liczbę potomków.

Małżeński zwyczaj poliandrii był charakterystyczny dla niektórych społeczności, które zmuszone były żyć w niesprzyjających dla rolnictwa warunkach środowiskowych. Wtedy, by się utrzymać, w jednym gospodarstwie domowym musiało żyć kilku mężczyzn. Inną przyczyną poliandrii jest dążenie do niepodzielności ziemi między synów.
 
Przykładem społeczności, w której występowała poliandria jest społeczność Tybetu. Wyróżnić tutaj można dwa rodzaje poliandrii: braterską, w której jedna kobieta wychodzi za mąż za kilku mężczyzn, którzy są swoimi braćmi i dwupokoleniową – kobieta wychodzi za mąż za mężczyznę (po śmierci jego pierwszej żony) i jego synów. Należy dodać, że zadaniem kobiety, prócz oczywiście prowadzenia gospodarstwa domowego, było zapewnianie równowagi seksualnej w rodzinie – musiała ona zaspokajać potrzeby wszystkich swoich mężów, przez co odnoszono się do niej z dużym szacunkiem.

W rodzinie poliandrycznej interesującą kwestią jest kwestia ojcostwa. W Tybecie panował zwyczaj, że każde dziecko jest równo traktowane, nawet jeśli wiadomo czyjego ojca jest to potomek – ojcostwo biologiczne nie odgrywało tutaj większej roli.

Ciekawą kwestię stanowią także problemy właściwe dla rodziny poliandrycznej, które mogły być rozwiązywane poprzez rozwód jednego z mężów-braci. Przykładowymi problemami małżeństw poliandrycznych jest faworyzowanie seksualne jednego z braci przez małżonkę (ma to znaczenie w przypadku np. dużych różnic wieku między braćmi) lub konflikty dotyczące dominacji pośród mężów (zwyczajowo dominującą rolę w małżeństwie pełnił najstarszy z braci).
 
Tybetański zwyczaj poliandrii był mocno ograniczany przez władze Chińskiej Republiki Ludowej, w ostatnich latach zaczął się jednak odradzać i obecnie jest spotykany wśród wiejskich społeczności Tybetu.