Edukacja obronna - definicja, opis, przykłady. Edukacja obronna społeczeństwa

Edukacja obronna jest to system pozwalający kształcić społeczeństwo w kwestii obrony i bezpieczeństwa. To nie wyłącznie szkolenie kadry oficerskiej, lecz również wychowanie obronne nauczane w szkołach.

Młodzież uczy się nie tylko o zasadach zachowania w razie niebezpieczeństwa, sposobie postępowania w razie katastrof, o obronie cywilnej, udzielaniu pierwszej pomocy, ale również – nabywa wiedzę dotyczącą patriotyzmu. Dużo uwagi poświęca się także konfliktom i prawu międzynarodowemu. W szkołach ponadgimnazjalnych realizowany jest przedmiot o nazwie Przysposobienie Obronne.

W obecnych czasach zdano sobie sprawę, że bezpieczeństwo nie jest sprawą dotyczącą tylko sił zbrojnych, ale całego społeczeństwa. Aktualnie wojna przestała mieć charakter jedynie militarny, może się ona toczyć na bardzo wielu płaszczyznach, które – w mniejszym bądź większym stopniu –  dotyczą każdego obywatela, które nota bene sam może przyczynić się do polepszenia obrony kraju.

Każdy z nas powinien potrafić zadbać o swoje interesy, a tym samym – interesy swojego państwa. Szkoląc młodzież z zakresu bezpieczeństwa i obronności, możemy wierzyć później, że w razie nagłego ataku społeczeństwo będzie wiedziało (przynajmniej w zarysie), co zrobić. Państwu bardzo zależy na świadomych obywatelach, którzy będą potrafili wykorzystać zdobytą wiedzę w praktyce. Od czasu transformacji edukacja obronna przeszła istotne przeobrażenia. Kiedyś polegała głównie na indoktrynacji.

Najważniejszym aspektem szerzenia wiedzy o obronie jest kształcenie zawodowych żołnierzy, którzy przygotowują się do służby ojczyźnie. Ich wiedza musi być o wiele bardziej profesjonalna, dlatego wymaga odpowiedniej kadry szkolącej, zapewniającej żołnierzom wiedzę teoretyczną, jak i praktykę.