Kościół koptyjski - Koptowie w Egipcie. Opracowanie zagadnienia

Koptowie są potomkami rdzennych mieszkańców Egiptu, stanowią współcześnie ok. 7% jego ludności. Choć używają  języka arabskiego (językiem liturgicznym jest język koptyjski), nie są oni Arabami; Egipt został zajęty przez Arabów dopiero w 614 r. n.e., wówczas nazwy Kopt używano w stosunku do wszystkich chrześcijańskich mieszkańców Egiptu. Do dziś istnieją dwa Kościoły koptyjskie: ortodoksyjny Kościół koptyjski i Kościół katolicki obrządku koptyjskiego.

Koptowie wyróżniają się spośród arabskiej ludności Egiptu charakterystycznym tatuażem w kształcie krzyża na nadgarstku lub przegubie dłoni, odsłoniętymi włosami u kobiet. Koptów wyróżnia  także imię – nigdy nie ma ono związku z religią muzułmańską. W przeciwieństwie do muzułmanów, Koptów obowiązują związki monogamiczne, uzyskanie rozwodu jest praktycznie niemożliwe.

W związku z pojawieniem się w Egipcie ekstremistów islamskich Koptowie są silnie prześladowani i dyskryminowani. Wielu Koptów emigruje do innych krajów, w których powstają dość liczne skupiska koptyjskie, m.in. w Europie Zachodniej czy w USA. Największe nasilenie prześladowań przypadło na lata 70. XX wieku, m.in. w czasach rządów prezydenta Sadata. W 1971 r. kazał on spalić wiele świątyń koptyjskich, setki Koptów zostały ukamienowane. Koptowie sprzeciwiali się islamizacji egipskiego prawa, m.in. przepisu, zgodnie z którym rezygnację z islamu karano śmiercią; Koptowie często przechodzili na islam by skorzystać z prawa np. rozwodu, by następnie wrócić do religii koptyjskiej.

Konflikt między muzułmanami a Koptami w Egipcie zaognił się także na przełomie lat 70. i 80. Przyczyną było dążenie do zaadaptowania muzułmańskiego prawa poligamii także dla chrześcijan, którym religia poligamii zabrania. Władze Kościoła koptyjskiego wydały więc deklarację, w której stwierdzano, że wobec chrześcijan powinno być stosowane prawo chrześcijańskie. Spowodowało to eskalację konfliktu muzułmanów i chrześcijan, który zakończyła się spaleniem licznych świątyń koptyjskich i zamordowaniem wielu Koptów.

Konflikty dotyczyły też samych władz Kościoła koptyjskiego, ponieważ władze Egiptu próbowały wywierać wpływ na organizację Kościoła i – na przykład – prezydent Sadat usunął ze stanowiska patriarchę Koptów, Chenuda III.