Juan Carlos I - biografia, życiorys

Juan Carlos Alfonso Victor Maria de Borbon y Borbon-Dos Sicilias (Jan Karol Alfons Wiktor z Burbonów I z Burbonów Obojga Sycylii) to król Hiszpanii od 1975 roku. Jest synem Jana Burbona, hrabiego Barcelony, infanta Hiszpanii i Marii de las Mercedes, księżniczki Obojga Sycylii.

Jan Karol urodził się w Rzymie, 5 stycznia 1938 roku jako wnuk króla Hiszpanii, Alfonsa XIII Burbona. Ożenił się z księżniczką Zofią Glucksburg, córką króla Grecji, Pawła I. Ma troje dzieci: Helenę, Krystynę i Filipa. Miał dwie siostry: starszą Pilar i młodszą Małgorzatę oraz brata, który zginął czyszcząc rewolwer. Razem ze swoim kuzynem – Karolem Burbonem-Sycylijskim otrzymywał edukację cywilną i wojskową w Hiszpanii.

22 lipca 1969 roku parlament przyjął ustawę, według której generał Francisco Franco wyznaczył na swojego następcę Jana Karola. Po śmierci generała Franco (22 listopad 1975 rok) Jan Karol I objął tron Hiszpanii. Polityka władcy opierała się głównie na wprowadzeniu ustroju demokratycznego. W orędziu do narodu określił zasadę swojego panowania – byciem królem wszystkich, bez wyjątków. Z czasem Juan Carlos I zyskał przydomek „Motor przemian”. 

W 1977 roku odbyły się w kraju pierwsze wolne wybory, a na koniec następnego roku nowy parlament uchwalił konstytucję. Część społeczeństwa z pułkownikiem Antonio Tejero podjęła próbę zamachu stanu. Król zmusił jednak buntowników do natychmiastowej kapitulacji. 

W 1995 roku otrzymał nagrodę UNESCO za międzynarodową działalność pojednawczą, o czym świadczy np. przekazanie Sahary Zachodniej dla Maroka. Juan Carlos I dążył do pojednania żydowsko-hiszpańskiego. W 1993 roku udał się wraz z żoną do Izraela oraz przyjął w Madrycie palestyńskiego przywódcę Jasera Arafata. Król pertraktował również z Fidelem Castro, aby poczynił reformy demokratyczne na Kubie. W końcu w 1999 roku para królewska odwiedziła Kubę.

Król Hiszpanii jest erudytą, zna biegle kilka języków, m.in.: francuski, angielski, portugalski i włoski. Dużo czyta, interesuje się historią i pamiętnikarstwem. Ma honorowe doktoraty kilkudziesięciu uczelni europejskich. Przewodniczy różnym organizacjom i fundacjom. Uchodzi za najprzystojniejszego i najbardziej wysportowanego przywódcę spośród państw europejskich.