Feliks Nowowiejski - biografia, życiorys

Feliks Nowowiejski, wybitny polski kompozytor, przyszedł na świat w 1877 roku w Wartemborku. Swój talent muzyczny kształcił wstępnie w szkole muzycznej w Świętej Lipce. Do tej niewielkiej placówki uczęszczał w latach 1887-1893. Początkowo swą przyszłość muzyczną związał... z wojskiem. Od 1893 roku mieszkał w Olsztynie pracując w pruskiej orkiestrze pułku grenadierów. Do jego obowiązków należało komponowanie utworów dla orkiestry wojskowej. W 1898 roku skomponował marsz zatytułowany „Pod sztandarem pokoju”, za który otrzymał nagrodę na przeglądzie w Londynie. Uzyskane w ten sposób środki pieniężne przeznaczył na kontynuowanie edukacji muzycznej.

W 1898 roku rozpoczął studia w konserwatorium muzycznym J. Sterna w Berlinie, dwa lata później kształcił się również w Szkole Muzyki Kościelnej w Ratyzbonie. Równolegle podjął naukę w Akademickiej Szkole Mistrzów Maksa Brucha w Berlinie, którą zakończył w 1906 roku. W tym czasie prowadził również działalność pedagogiczną w Krakowie, Berlinie i Poznaniu. Dyrygowana przez Feliksa Nowowiejskiego orkiestra miała zaszczyt po raz pierwszy wykonać podkład muzyczny do odśpiewanej przez chór „Roty” Marii Konopnickiej. To podniosłe wydarzenie miało miejsce w Krakowie w 1910 roku w pięćsetną rocznicę bitwy pod Grunwaldem.

Nowowiejski był również kompozytorem licznych pieśni religijnych (najbardziej znana jest „Msza w intencji pokoju”). Jego twórczość na tym polu została doceniona – w 1935 roku otrzymał od papieża Piusa XI zaszczytny tytuł szambelana papieskiego. Rok później przyznano mu Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta. Kompozytor zmarł w Poznaniu w 1946 roku. Do jego najsłynniejszych kompozycji należy oratorium „Powrót syna marnotrawnego” z 1902 roku, oratorium „Quo Vadis” (1907) oraz poemat na organy zatytułowany „In Paradisum”, skomponowany w 1941 roku.