Marek Aureliusz - biografia, życiorys

Marek Aureliusz na świat przyszedł 26 kwietnia 121 roku w Rzymie. Jego ojcem był Anniusz Wersus, który zmarł, gdy chłopak miał zaledwie jedenaście lat. Opiekę nad nim przejął Hadrian. Kiedy miał on siedemnaście lat, adoptował go Antonius Pius, który stał się w roku 145 jego teściem, gdyż oddał mu za żonę swoją córkę – Faustynę Młodszą. Mieli razem trzynaścioro dzieci.

Jako władca nazywany był „filozofem na tronie”. Wyznawał filozofię stoicką. Jego życie było spokojne. Stronił od walki i przemocy, kiedy tylko dało się rozwiązać problem na drodze pokojowego porozumienia. Niestety, w czasie jego panowania Rzym nękany był wieloma kataklizmami. Kilkoma z nich były, na przykład, wylew Tybru, plaga szarańczy, epidemia czy pożary trawiące miasto. Mimo niesprzyjających warunków, władca starał się przeprowadzać reformy w państwie. Dotyczyły one między innymi sfery administracyjnej państwa i prawa. Zabraniał tworzenia się i działania sekt, zwłaszcza oddających kult wschodnim bogom. Upatrywał w owych praktykach powodów konfliktów, na które w zaistniałej ciężkiej sytuacji nie mógł sobie pozwolić.

W latach 162-166 Rzym starł się z Partami. Kolejne walki miały miejsce w latach 166-168 z plemieniem Kwadów i Markomanów. Od roku 170 do 174 Marek Aureliusz walczył z Jazygami. Choć nie był zwolennikiem militarnych starć, w tym wypadku musiał „podnieść rękawicę” i odpowiedzieć zbrojnie. Rok późnej stłumił powstanie w Egipcie.

Marek Aureliusz zmarł 17 marca 180 roku na skutek choroby zakaźnej, podczas kolejnej wyprawy na plemię Markomanów. Przed śmiercią mianował swego syna – Kommodusa –  swoim następcą.