Powstanie i upadek Cesarstwa Rzymskiego

Choć współcześnie Cesarstwo Rzymskie kojarzy się głównie z całokształtem historycznym tego państwa, począwszy od pierwszych podbojów państwa-miasta Rzym, po czasy rozpadu wielkiego imperium rozciągającego się w szczytowym momencie od wybrzeży Portugalii po wschodnie krańce Azji Mniejszej, od Brytanii (sięgając granicy ze Szkocją) aż po północne wybrzeże Afryki. Jednak właściwe rozumowanie Cesarstwa Rzymskiego, czyli Imperium Romanum, jest pojęciem nieco węższym historycznie.

Mianowicie w tym najpopularniejszym rozumieniu tego pojęcia zawiera się okres, w którym państwo rzymskie było nie tyle monarchistycznym cesarstwem, co republiką przypominającą demokrację grecką. Najsłynniejszy  z władca rzymski, Juliusz Cezar pochodzi właśnie z krańcowych lat tej epoki.

Dlatego też warto umiejscowić Cesarstwo Rzymskie w ściśle określonych ramach czasowych. Historycy jednoznacznie przyjmują, iż okres ten otwierają wydarzenia z roku 27 p.n.e., kiedy to Gajuszowi Oktawiuszowi został nadany przez senat tytuł „Augusta”, czyli „wywyższonego przez bogów”. Tak wysokie nadanie potwierdzało siłę i pozycję władcy, który co prawda nie zlikwidował samego ustroju republikańskiego, jednakże skupiał on w swoich rękach...