Gospodarka Polski międzywojennej

Największym wyzwaniem, przed jakim stanęli rządzący po odzyskaniu niepodległości, było przezwyciężenie nierówności gospodarczych związanych różnym tempem rozwoju pod poszczególnymi zaborami. Zdecydowanie najlepsza sytuacja panowała na terenach zajmowanych przez Prusy, gorsza w dawnym Królestwie Polskim. Najgorzej prezentował się zabór austriacki. Rolnictwo było tam nadmiernie rozdrobnione, a przemysł, jeśli istniał (na wschodzie nie było żadnych ośrodków), to był w powijakach. Konieczne było przeprowadzenie reform, za sprawą których możliwe byłoby uporządkowanie kompletnego chaosu monetarnego i zmniejszenie inflacji. Działania te odbywać się musiały w niezwykle trudnych warunkach. W trakcie wojny 30% majątku narodowego uległo ruinie, kolejna duża część została zagrabiona. W efekcie skarb państwa był pełen dziur.

Mimo wszystkich trudności po roku 1921 przystąpiono do bardzo szybkiej odbudowy gospodarki. Rozwijało się zwłaszcza rolnictwo. Jeszcze w latach 20. kraj osiągnął pozycję jednego z głównych producentów zboża w Europie.

Gorzej przebiegały zabiegi mające na celu wskrzeszenie przemysłu. W czasie wojny z bolszewikami nastąpiło pewne ożywienie, ale po roku 1920 proces ten został spowolniony. Polacy nie...