Mieszko I - co zrobił dla Polski? Rządy Mieszka I

Mieszko I uznawany jest za faktycznego twórcę wczesnośredniowiecznego państwa polskiego i pierwszego szerzej znanego jego księcia. Władzę nad plemiennym związkiem Polan objął prawdopodobnie w latach 950-960 (ze względu na brak źródeł ustalenie dokładnej daty nie jest możliwe) po śmierci swojego ojca, Siemomysła. Nie wiadomo także jakie ziemie wchodziły w skład jego ojcowizny, ale na pewno były wśród nich dzisiejsza Wielopolska oraz ziemia Goplan a prawdopodobnie władza księcia Polan sięgała także na terytoria Mazowszan i częściowo Pomorze Wschodnie.

Państwo Mieszka I w początkowym okresie było dość rozległe oraz zamieszkałe przez ludność mówiąca w gruncie rzeczy jednym językiem i stojąca na podobnym poziomie gospodarczym, lecz wówczas kluczową wartością spajającą poszczególne ziemie była przynależność plemienna. Książę dążył do skonsolidowania wewnętrznego swojego kraju, które umożliwiłoby mu podjęcie ekspansji na sąsiednie terytoria. Po przyłączeniu Mazowsza, Mieszko I skupił się na ziemiach nadodrzańskich, które stanowiły już bezpośrednią strefę wpływów niemieckich. Wojny z margrabiami Rzeszy zakończyły się jednak niepowodzeniem i decyzją księcia o płaceniu regularnego trybutu na rzecz cesarza.

Następnie, widząc ogrom korzyści jakie mogą spłynąć na państwo Polan z tego tytułu, Mieszko postanowił porzucić pogańskie wierzenia przodków i przyjąć z rąk sąsiednich biskupów czeskich chrześcijaństwo w obrządku łacińskim. Stało się to w roku 966 a sojusz Mieszka z Bolesławem I Okrutnym – królem czeskim, przypieczętowany został dodatkowo ślubem księcia Polan z księżniczką Dobrawą. Przyjęcie chrześcijaństwa oznaczało dla Mieszka wejście do wspólnoty suwerennych władców europejskich, dla których stawał się on równorzędnym partnerem oraz ogromny postęp jego państwa w dziedzinie kultury, dzięki działaniom duchownych czeskich sprowadzonych za ziemie polskie.

Kolejny działaniem jakie przedsięwziął Mieszko, aby ugruntować swoją pozycję na arenie międzynarodowej był powrót do wcześniejszych planów podboju Pomorza. W roku 967 pokonał on Wolinian i podporządkował sobie tereny u ujścia Odry a następnie najechał Pomorze Zachodnie, po zaciętych walkach zadowalając się hołdem tamtejszego księcia. Podbój przez Mieszka ziem na zachód od Odry został uznany za pretekst do wojny dla saskiego margrabiego Hodona, która zakończyła się dopiero w roku 973, podczas zjazdu w Kwedlinburgu. Pod koniec panowania Mieszko przyłączył także do swojego państwa Małopolską i Śląsk kosztem Czech, po wojnie z Bolesławem II Pobożnym, w roku 990.

Książę Mieszko I zmarł w dniu 25 maja roku 992. Na krótko przed swoją śmiercią oddał on terytorium swojego państwa pod protektorat stolicy apostolskiej, w dokumencie donacyjnym nazwanym od pierwszych słów w nim zawartych, „Dagome iudex”.