Hildegarda z Bingen - biografia, życiorys

Hildegarda z Bingen to wizjonerka i mistyczka, a także pierwsza kompozytorka w dziejach o kompletnej biografii. Urodziła się w 1098 roku w Rupertsberg. Kościół katolicki uznaje ją za świętą. Jej rodzina należała do średniozamożnej szlachty frankońskiej.

Hildegarda już w wieku trzech lat miała swoją pierwszą wizję. Jako ośmiolatka zaś została poświęcona Kościołowi i oddana pod opiekę konwentu benedyktynek.

O swoich „spotkaniach“ z Bogiem, wielokrotnych wizjach, opowiedziała dopiero jako przeorysza. Prawdopodobnie obawiała się wcześniej Inkwizycji, dlatego dopiero w wieku 42 lat, kiedy osiągnęła już najwyższe możliwe kobiece stanowisko w Kościele, zdała relację ze swoich wizji.

Podczas jednej z nich Bóg kazał spisywać jej wszystko to, co dane jej było zobaczyć. Ponoć dzięki temu powstało dzieło „Poznaj ścieżki Pana”.

Pogłoski o nadprzyrodzonych zdolnościach Hildegardy dotarły do samego papieża –  Eugeniusza II, który wysłał do klasztoru benedyktynek komisję, która miała sprawdzić autentyczność wizji benedyktynki. Owa komisja zabrała rękopis „Poznaj ścieżki Pana” i zawiozła go papieżowi, który przeczytał jego fragmenty w synodzie w Trywirze. Po tych wydarzeniach, dzięki wstawiennictwu Bernarda z Clairvaux, Hildegarda została uznana za błogosławioną oraz przyzwolono jej na głoszenie swoich idei, powstałych pod wpływem wizji. Chciała ona, aby mniszki były „poślubione Chrystusowi”, co doprowadziło do rozdzielenia zakonu męskiego i żeńskiego.

Wszystkie swoje mistyczne przeżycia wciąż spisywała. Napisała trzy księgi wizji: „Usłysz Pana”, „Księga zasług życia” i „Księga dzieł Bożych”. Imitowała w nich styl proroków: Ezechiela i Jeremiasza. Pisała także księgi o medycynie, historii naturalnej i lecznictwie.

Krytykowała rozwiązłość kleru, a także domagała się większego uznania dla roli kobiet w Kościele. Te poglądy popierał papież.

Hildegarda jest autorką sztuki moralnej „O sztuce cnoty”, do której sama skomponowała muzykę. Stworzyła także liczne pieśni religijne, a pod koniec XX wieku jej muzyka zyskała bardzo dużą popularność. W latach 1158-1170 podróżowała w celach kaznodziejskich po środkowych i południowych Niemczech. Zapraszano ją na wykłady w klasztorach.

Hildegarda została beatyfikowana za swoje zasługi dla Kościoła, a choć w 1227 roku jej proces kanonizacyjny nie został zamknięty, obecnie uznawana jest za świętą.

Zmarła 17 września 1179 roku w klasztorze Rupertsberg.