Aleksander Fleming - biografia, życiorys

Alekander Fleming, szkocki bakteriolog i wybitny lekarz, urodził się w 1881 roku w Lochfield w Szkocji. Swoja karierę medyczną rozpoczął stosunkowo późno. Pierwszą uczelnią, którą ukończył, była londyńska Politechnika, w 1897 roku. Dopiero w 1902 rozpoczął studia medyczne na uniwersytecie w Londynie. Podczas studiów poznał Almrotha Wrighta, który zainteresował go bakteriologią i przyjął do swojej grupy badawczej, w której Fleming odnosił znaczące sukcesy.

Podczas I wojny światowej został mianowany kapitanem Korpusu Medycznego Brytyjskiej Armii Królewskiej. Podczas pełnienia swojej służby skupiał się przede wszystkim na ograniczeniu śmiertelności żołnierzy, która wywoływana była różnego rodzaju  zakażeniami. Po zakończeniu działań wojennych Fleming powrócił do pierwotnego miejsca pracy, którym był Szpital Św. Marii w Londynie.

W 1928 roku naukowiec dokonał odkrycia, które zrewolucjonizowało światową medycynę. Zauważył, że na probówkach ze szczepami bakterii, które miał oczyścić, pojawiła się niebieska pleśń, która działała na bakterie niszcząco. Po wielu badaniach i naukowych i eksperymentach Fleming ogłosił odkrycie Penicyliny G, która posiada silne właściwości bakteriobójcze, ale nie dewastuje organizmu człowieka. Pod nazwą Penicyliny kryje się pleśń pędzlaka, która niszczy przede wszystkim groźne bakterie gronkowca.

Podczas II wojny światowej Fleming przeniósł się do USA, aby w spokoju kontynuować swoje badania. W 1943 roku został zaproszony do prestiżowego Towarzystwa Królewskiego, w 1944 roku otrzymał nadawany przez angielską królową tytuł szlachecki. Jego trud i ogromne znaczenie Penicyliny docenił również Komitet Noblowski przyznając mu w 1945 roku zaszczytną nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. W 1948 roku wybitny naukowiec uzyskał profesurę z dziedziny bakteriologii na Uniwersytecie Londyńskim.

Aleksander Fleming zmarł na zawał serca w 1955 roku. Jego ciało spoczęło w londyńskiej katedrze Św. Pawła.