Dokumenty historyczne - Dokumenty średniowieczne

Dokument średniowieczny wykształcił się na gruncie dokumentu starożytnego. W Cesarstwie Rzymskim dokument był jednak wykorzystywany właściwie tylko w procesach sądowniczych, wychodzono bowiem z założenia, że stanowienie prawa i jego respektowanie nie wymaga istnienia dokumentów. Spisywaniem dokumentów poświadczeniowych zajmowali się specjalni pisarze, czyli tabularii. Gdy jednak państwo rzymskie upadło, rozpoczął się proces zaniku dokumentu prywatnego.

W czasy średniowiecza dokument wkroczył już pod postacią jedynie dokumentu królewskiego/dokumentu monarchy. Starożytny wzorzec starała się jednak zachować instytucja kościelna i w dużej mierze właśnie dzięki kościołowi  przetrwał. Uległ jednak modyfikacji i tak jak w dokumencie królewskim, zaczęto opatrywać go zarówno pieczęcią, świadczącą o jego autentyczności, jak i – co było znacznie ważniejsze – listą świadków. To właśnie świadkowie we wczesnym dokumencie średniowiecznym są najważniejsi – aby zaświadczyć o prawdziwości dokumentu należało powołać przed sąd świadków w dokumencie wymienionych. Z czasem zacznie wykształcać się jednak system notarialny i podpis notariusza, będący uwierzytelnieniem dla dokumentu.

Wystawienie dokumentu leżało w interesie...