Bitwa pod Lipskiem - kampania Napoleona

Bitwa pod Lipskiem przeszła do historii pod nazwą "bitwy narodów". Ta trwająca trzy dni (od 16 do 19 października 1813 roku) potyczka miała zadecydować o losie kampanii 1813 – 1814 roku. Największa z bitew napoleońskich i największa z porażek Bonapartego. Naprzeciwko Francuza stanęła silna koalicja, w której główną rolę odgrywała Rosja, Prusy oraz Austria. Bitwę rozpoczął oddział Schwarzenberga. Zacięta walka trwała cały dzień i nie było ostatecznego rozstrzygnięcia.

Załamał się jednak już wówczas plan Napoleona, który zakładał, że Schwarzenberg zostanie pokonany w szybkim ataku. Należy też pamiętać, że strata wśród żołnierzy była bardziej dotkliwa dla strony francuskiej. Sprzymierzeni mogli liczyć bowiem na znacznie szybszą dostawę oddziałów. Napoleon wiedząc o rosnących siłach wroga nie zdecydował się jednak na odwrót. Kolejny dzień minął względnie spokojnie, a rozstrzygnięcie miało przyjść wraz z 19 października. Rankiem rozpoczął się atak. Armia francuska została zmuszona do wycofania się. Wycofując się wciąż stawiała opór, nie poddając się panicznej ucieczce. Był plan, że po przejściu armii przez most na Elsterze, ów zostanie wysadzony, odcinając nieprzyjacielowi możliwość pościgu. Most został jednak wysadzony zbyt wcześnie i część armii francuskiej została po stronie wroga. Niektórzy się poddali, inni nie. Tak zginął Józef Poniatowski, starając się przepłynąć rzekę.

Bitwa była dla Napoleona przegrana. Oznaczała tym samym koniec jego potęgi. Stanowiła podsumowanie działań roku 1813, kiedy to koalicja antyfrancuska ulegała konsolidacji, zbierała siły i przygotowywała się do walki. Nie zadecydowała jedynie przewaga liczebna, a taktyczne przygotowanie obydwu stron.