Kaligula - sylwetka postaci

Kaligula rządził od 18 marca 37 roku do 24 stycznia 41 roku. Początkowo entuzjastycznie przyjęty, ale ta przychylność ludu bardzo szybko minęła. Nie sprzyjano mu także na dworze, kolejne spiski dworskie zawiązywały się, aż w roku 41 cesarz zginął z ręki Kasjusza Cherea, który wbił mu nóż w ciało jako pierwszy. Później posypały się kolejne ciosy. 

Kaligula miał prowadzić rządy odmienne od rządów Tyberiusza, dlatego wiązano z nim tak duże nadzieje i tak entuzjastycznie powitano objęcie przez niego włądzy. Był przecież także synem sławnego Germanika. Był młody, radosny. Spiski miały zostać zamienione na czas zabawy.

Kaligula zaczął spełniać oczekiwania: wezwał politycznych wygnańców do powrotu, wypłacił wojsku zaległy żołd, a także zadecydował, że nie można skazać kogoś za obrazę majestatu. Jednak Kaligula do historii nie przeszedł przecież jako dobry cesarz. Znany był z okrucieństwa, urządzania seksualnych uczt, połączonych z kazirodztwem... przyznano mu miano szaleńca.

W listopadzie, roku 37 cesarz zachorował i to właśnie chorobie przypisuje się zmianę, jaka w nim zaszła. Nikt nie podejrzewał, że po wyzdrowieniu będzie to tak odmieniony człowiek. W trakcie choroby odbywały się błagania ludu do bogów o to, aby nie pozwolili młodemu władcy odejść. Po wyzdrowieniu cesarz kazał zabić tych, którzy mogli zagrozić jego władzy, wielu z niegdyś mu bliskich osób zmusił natomiast do samobójstwa. Choroba się pogłębiła, gdy umarła jego siostra – Druzylla. Konfiskował majątki, rzucając różnego rodzaju oskarżenia. Zaniechał takżę wojennych planów, wybierając igrzyska i zabawę. Postanowił zrealizować jednak jeden – walkę z Neptunem, wysyłając gwardię, aby cięła morskie fale.

Kaligula uważany jest za jednego z najbardziej szalonych władców w historii. Na to miano zupełnie sobie zasłużył. Jego sylwetce bacznie przyjrzał się wiele wieków później przemysł filmowy, kreśląc barwne obrazy wszelkich wynaturzeń cesarza.