Ronald Reagan - biografia, życiorys

Ronald Wilson Reagan (1911–2004) dwukrotny prezydent USA, gubernator Kalifornii, aktor i prezenter telewizyjny.

Ronald Reagan przyszedł na świat 6 lutego 1911 w Tampico w stanie Illinois jako drugi syn Johna Reagana i Nelle Wilson. Jego ojciec był katolikiem o irlandzkich korzeniach, natomiast matka była protestantką, w której żyłach płynęła szkocko-angielska krew. Po przyjściu na świat Ronalda lekarze stwierdzili, że ze względów zdrowotnych jego matka nie może mieć więcej dzieci. Okres najwcześniejszego dzieciństwa Ronald Reagan spędził podróżując po stanie Illinois.

Powodem takiego koczowniczego trybu życia rodziny Reaganów, było poszukiwanie zatrudnienia przez Johna Reagana. Dopiero w 1920 r., gdy Ronald miał 9 lat, Reaganowie osiedli na stałe w miasteczku Dixon, gdzie rok później przyszły prezydent USA zostaje ochrzczony. W 1924 r. Ronald Reagan został przyjęty do szkoły średniej w Dixon. W okresie nauki w szkole średniej podjął się pracy ratownika na kąpielisku Lowell Park niedaleko Dixon. Będzie tam pracował przez 7 lat i uda mu się uratować przed utonięciem 77 osób.

Po ukończeniu szkoły średniej postanowił dalej się kształcić i w 1928 r. został przyjęty do Eureka College, wyższej uczelni w mieście Eureka w stanie Illinois. Studiował tam głównie socjologię i ekonomię. Studia ukończył z dyplomem w 1932 r. Po studiach zatrudnił się jako komentator sportowy w rozgłośni radiowej. Tutaj wyszły na jaw aktorskie ambicje Ronalda, które drzemały w nim od najmłodszych lat. W swoich relacjach sportowych bardziej polegał na swojej wyobraźni niż na tym, co się akurat działo na boisku. Miał tendencję do fantazjowania podczas transmisji, słuchaczom przedstawiał ciekawszy obraz wydarzeń sportowych niż miało to miejsce w rzeczywistości. Podczas jednej z transmisji zdarzyło się nawet, że Ronald Reagan stracił połączenie ze stadionem, co nie przeszkadzało mu dalej komentować meczu opierając się na swojej fantazji.

Jako aktor zadebiutował w 1937 r. rolą w filmie „Love is in the air”. W tym samym roku otrzymał stopień oficera rezerwy kawalerii w US Army. Od debiutu filmowego kariera w Hollywood nabrała rozpędu – do 1939 r. Ronald zagrał w 19 produkcjach filmowych. Z reguły obsadzał role drugoplanowe, jednak należy zaznaczyć, że jako aktor spotkał się z uznaniem, gdyż jego nazwisko widnieje w hollywoodzkiej alei gwiazd.

Zbombardowanie przez Japończyków Pearl Harbor, a w rezultacie wypowiedzenie wojny USA, sprawi, że Ronald Reagan jako oficer zostanie zmobilizowany do oddziału filmowego Sił Powietrznych USA. Pozwoli mu to kontynuować karierę aktorską bez narażania własnego życia na wojnie.

W 1940 r. Ronald Reagan ożenił się z Jane Wyman, a rok później przychodzi na świat ich córka, Maurice Reagan. W tym samym roku adoptują chłopca, Michaela. W 1946 r. na świat przychodzi kolejna córka, jednak umiera dwa dni po porodzie. Było to jednym z głównych powodów rozpadu małżeństwa Ronalda i Jane dwa lata później. Reagan ożenił się ponownie, tym razem z Nancy Davis, z którą będzie miał dwoje dzieci, Rona i Patti.

Kariera aktorska Ronalda Reagana trwała do połowy lat sześćdziesiątych. W tym czasie stał się również gwiazdą telewizyjną i prowadził liczne programy.

Jego poglądy w okresie II wojny światowej były bliższe ówczesnym demokratom, wspierał m.in. Franklina Delano Roosevelta. Jednak po wojnie zwrócił się w stronę republikanów. Jego związki z Hollywood oraz funkcja przewodniczącego Amerykańskiego Stowarzyszenia Aktorów sprawiły, że został jednym z głównych działaczy ruchu tropienia działalności antyamerykańskiej (komunistycznej) w środowisku filmowym. Głosił pogląd, ze komunizm można pokonać bez użycia przemocy, wspierając amerykańską ideę wolności.

Rok 1966 to pierwszy duży krok w karierze politycznej Reagana. Kandydował wtedy do urzędu gubernatora stanu Kalifornia. Wybory zakończyły się po jego myśli i został 33. gubernatorem tego stanu. W 1977 r. został ponownie wybrany na ten urząd. Jego kadencja zbiegła się w czasie z wojną w Wietnamie, a Kalifornia była ówczesną stolicą ruchów lewicowych i hippisowskich, które sprzeciwiały się tej wojnie pod hasłem „Make peace not war”. Konserwatywny gubernator był znienawidzony przez lewicowe ugrupowania na terenie Kalifornii. Sam również nie był wielkim zwolennikiem tych ruchów, czemu dał wyraz w 1969 r. wysyłając dwutysięczny oddział Gwardii Narodowej w celu powstrzymania protestów
w Berkeley.

W roku 1968 Ronald Reagan ubiegał się o nominację na prezydenta USA z ramienia republikanów, jednak przegrał. Reagan starał się o nominację ponownie w roku 1976, z tym samym skutkiem. Nie dając za wygraną, w 1980 r. znów ubiegał się o kandydaturę na prezydenta i tym razem odniósł sukces. Reagan wygrał wybory zostając czterdziestym prezydentem USA.  Wielu  obserwatorów życia politycznego w Stanach Zjednoczonych tłumaczyło sukces Reagana nieudolnością ówczesnego prezydenta, Jimmy'ego Cartera. Ronald Reagan został wybrany na to stanowisko ponownie w 1984 r., tym razem deklasując rywali. Reagan otrzymał poparcie w 49 spośród 50 stanów w USA.

Kadencja Ronalda Reagana odznaczyła się zmianą sposobu sprawowania władzy. Wcześniejsi republikańscy prezydenci byli również generałami armii USA. Praktycznie wszystkimi sprawami zajmowali się sami. Reagan natomiast obowiązki rozdzielił pomiędzy swoich podwładnych, sam zaś starał się nakreślić ogólny kierunek rozwoju polityki i państwa.
Było to powodem silnej krytyki sposobu w jaki pełni funkcję prezydenta. Krytycy zarzucali mu, że jest jedynie marionetką, jego rola sprowadza się do podpisywania dokumentów, które przekazują mu doradcy pełniący faktyczną władzę.

W czasie pierwszej kadencji Ronald Reagan skupił się na poprawie sytuacji gospodarczej w kraju. Polityka Reagana wobec gospodarki została nazwana Reaganomiką i opierała się na zwiększaniu wydatków publicznych oraz zmniejszaniu podatków w celu pobudzania inwestycji. Działania Reagana spowodowały dynamiczny rozwój gospodarczy kraju kosztem długu publicznego, który w ciągu dwóch kadencji wzrósł trzykrotnie. Reaganomikę zaadaptowała na potrzeby brytyjskie ówczesna premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher, z którą Reagan był w przyjaznych stosunkach.

W czasie kadencji Reagana toczyła się zimna wojna pomiędzy państwami zachodnimi, a ZSRR, czego symbolem był mur berliński. Ronald Reagan był zdecydowanym przeciwnikiem ZSRR, które nazywał imperium zła. Historycy nie są zgodni co do roli, jaką odegrał Reagan w upadku ZSRR, jednak wielu uważa, że był kluczową postacią w tym procesie.

W 1981 r., tuż po rozpoczęciu drugiej kadencji, miał miejsce zamach na Ronalda Reagana. Zamachowcem był John Hinckley Junior, który postrzelił Reagana pod hotelem Hilton w Waszyngtonie. Ronald Reagan był pierwszym prezydentem USA, który przeżył zamach, pomimo że został postrzelony. Postrzał pogorszył stan zdrowia 70-letniego już Reagana. W 1992 r. lekarze zdiagnozowali u niego zespół Alzheimera. Pogarszający się stan zdrowia zmusił go do wycofania się z życia publicznego i coraz większej izolacji.

Swoje ostatnie publiczne oświadczenie wygłosił 5 listopada 1994 r. informując naród, że cierpi na Alzheimera i musi usunąć się w cień. Kolejnym zdrowotnym przystankiem w dół było złamanie biodra w 2001 r. Ronald Reagan od tej pory przebywał głównie w łóżku, co wywołało u niego odleżyny i zapalenie płuc. W 2004 r. zatracił praktycznie zdolność mowy. Zmarł u boku rodziny 5 czerwca 2004 r. w swoim domu w Los Angeles. Został pochowany 11 czerwca na wzgórzu koło Biblioteki Prezydenckiej w Simi Valley w Kalifornii.