Johannes Brahms - biografia, życiorys

Johannes Brahms był niemieckim kompozytorem, dyrygentem i pianistą. Urodził się w Hamburgu w 1833 roku. Tworzył zatem w okresie romantyzmu.

Jego ojciec pracował jako kontrabasista orkiestry miejskiej w Hamburgu, w związku z czym był pierwszym nauczycielem muzyki swego syna. Następnymi nauczycielami Brahmsa byli F.W. Cossel i E. Marxsen. Johannes już w wieku 12 lat rozpoczął działalność w charakterze zawodowego muzyka. Trzy lata później występował ze swoim pierwszym recitalem fortepianowym. W 1853 roku, kompozytor i krytyk muzyczny Robert Schumann, zapoznał się z twórczością dwudziestoletniego wówczas Brahmsa i obwieścił w swoim artykule nadejście kolejnego, niemieckiego geniusza.

Brahms utrzymywał, że przyszedł na świat zbyt późno, ponieważ kochał muzykę epoki klasycznej. Te zamiłowania doskonale ujawniają się w jego „Wariacjach na temat Haydna”- pierwszym dziele symfonicznym kompozytora. Jego upodobania muzyczne sprawiły, że uznawano go za głównego przeciwnika ideologicznego przeciw muzyce Wagnera, jednak w rzeczywistości Brahms nie brał żadnego udziału w konfliktach i dyskusjach na te tematy. Przez trzydzieści lat swojego życia, Johannes bardzo intensywnie podróżował po Europie. Występował wówczas jako pianista a także dyrygent. Dopiero w 1878 roku na stałe osiadł w Wiedniu, skąd co jakiś czas wyjeżdżał koncertować. W 1880 roku odwiedził Polskę. Uzyskał wtedy tytuł doktora honoris causa nadany przez uniwersytet we Wrocławiu.

Brahms nie zrewolucjonizował muzyki. Inspirował się twórczością Bacha czy Beethovena, był zatem tradycjonalistą. Jednocześnie posiadał duszę romantyka i przekazywał to niekiedy także w swoich kompozycjach. Johannes spełnił swoje wielkie marzenia dotyczące stworzenia wielkiego dzieła pisząc symfonię c-moll.

Zmarł w wieku 64 lat - 3 kwietnia 1897 w Wiedniu.