Rewolucja goździków

W okresie międzywojennym Portugalia znalazła się w głębokim kryzysie. Permanentne konflikty o podłożu ideologicznym prowadziły do niestabilności władzy, a sytuacja gospodarcza z dnia na dzień wyglądała coraz gorzej. Kolejne ekipy rządowe nie były w stanie nic zrobić. Ostatecznie w roku 1928 Antonio de Oliveira Salazar, profesor ekonomii, został ministrem finansów, otrzymując jednocześnie nadzwyczajne uprawnienia, za sprawą których miał przywrócić gospodarce równowagę. Dzięki reformie finansów, jaka przeforsowana została w roku 1931, nastąpiło pewne ustabilizowanie, a sam Salazar stał się wpływowym politykiem. Już rok później został premierem. Stanowisko to dzierżył aż do roku 1968. Wkrótce po objęciu sterów przez Salazara weszła w życie nowa konstytucja, wprowadzająca ustrój korporacyjny i pojęcie „Nowego Państwa”. Była to republika bez parlamentu i partii politycznych.

W czasie swych dyktatorskich rządów doprowadził on do zbliżenia z Hiszpanią generała Franco. Pomimo to, że Portugalia zachowywała neutralność w II wojnie światowej, dyktator wspomagał profaszystowskich sąsiadów dostawami broni i oddziałem ochotników. Po wojnie i wstąpieniu do NATO, Portugalii nadal bardzo zależało...