Memoriał episkopatu polskiego (21.01.1977 r.)

W wyniku odprężenia się sytuacji politycznej w Polsce, Episkopat przyjął odpowiednią strategię dialogu z władzą. Z jednej strony zaczął prowadzić dialog z władzą, z drugiej zaś zachęcał i podbudowywał moralnie tłum i społeczeństwo do walki o swobody narodowe. Komuniści zaczęli obawiać się siły kościoła i rozpoczęli powolny i stopniowy sojusz z kościołem, mając nadzieję na polepszenie dyskusji i zawarcie dialogu.

Episkopat wykorzystał tą sytuację i w 1977 r. doszło do spotkania dzięki prymasowi Wyszyńskiemu, Edwarda Gierka z papieżem. Nastąpiło chwilowe ocieplenie stosunków z Watykanem. 21 stycznia 1977 r. episkopat wystapił z kolejnym memoriałem do rządu w którym zaczął domagać się gruntownej naprawy sytuacji gospodarczej, ekonomicznej i społecznej. Kościół widział, że sytuacja zaczyna sprzyjać dialogowi i powszechnemu odprężeniu, mógł też więc zastosować powolne i swobodne ataki na władzę, wiedząc, że władza szuka w kościele sojusznika.

Kościół miał ogromny wpływ na społeczeństwo, stąd też władze musiały się z nim liczyć i chociaż początkowe problemy w dialogu nie wróżyły sojuszu to jednak w 1977 r. osiągnięto konsensus i władza ludowa rozpoczęła dialog z kościołem . Memoriał episkopatu polskie z 21 stycznia 1977 r. jasno i klarownie wskazuje na to, że kościół widział problemy Polski i starał się naprzeciw tym problemom wychodzić. Pozycję kościoła ugruntował niespodziewany w tamtym okresie czasu wybór polaka na papieża w 1978 r. kościół wiedział, że dzięki temu wydarzeniu może wystepować już w zupełnie nowej roli. Memoriał episkopatu uderzał w słabe punkty władzy ludowej, problemy gospodarcze i ekonomiczne były bardzo widoczne w Polsce. Słaba pozycja kraju nie dawała powodów do zaszczytu czy dumy, kościół zwracał uwagę na te problemy a dzięki dialogowi jaki udało się nawiązać od czasu wizyty Gierka w Stolicy Apostolskiej mógł też jawnie i otwarcie krytykować władzę ludową.