Wojna w Korei 1950-1953 - przyczyny, przebieg, skutki

Zimna wojna stworzyła podział świata na komunistyczny i demokratyczny. Komunistyczny znajdował się pod kuratelą rosyjską. W Korei ten podział przebiegał pomiędzy północą a południem. Na północy rządy sprawował Kim II Sung, stojący na czele utworzonej w roku 1948 Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Ta część Korei szybko ropoczęła intensywne szkolenia wojskowe, wspomagane przez Rosję, która dostarczała również broni. Już w roku 1949 rozpoczęły się zbrojne incydenty - wyprawy wojskowe z Korei Północnej do Korei Południowej. Nie zdały się na wiele protesty rządu południowokoreańskiego, który składał w tej sprawie skargi w ONZ. Sytuacje diametralnie się zmieniła, kiedy to armia Kim Sunga przekroczyła 38 równoleżnik. Stało się to 25 czerwca 1950 roku. Już dwa dni później była odpowiedź ONZ - sprzeciw wobec agresji i zaoferowanie pomocy. Pomoc zdecydowało się udzielić wiele krajów - Wielka Brytania, Francja, Holandia, Turcja, Kanada i wiele innych. Największa ilość wojskowego wsparcia miała jednak pochodzić ze Stanów Zjednoczonych, zatem dowództwo objął gen. Douglas McArthur.

Wojska północnokoreańskie do września opanowały większą część Korei Południowej. Bieg wydarzeń odwrócił się 15 września, po wylądowaniu na terenie kraju sił ONZ. Ich pochód oczyścił szybko kraj z komunistów. To jednak był dopiero początek, gdyż w sprawę koreańską wmieszały się Chiny. Mao Tse-tung rzucił do walki 19 października ogromne siły wojskowe (ok. 400 tys.), jednocześnie zaprzeczając, że Chiny podejmują jakąkolwiek interwencję wojskową w Korei. Siły amerykańskie szybko zostały zepchnięte, po czym szanse się wyrównały (po obu stronach przybywało żołnierzy). Rok 1951 minął na zogniskowaniu się konfliktu wokół Seulu. Nie przyniosły powodzenia próby rokowań. Patowa sytuacja trwała do lata. W tym czasie wciąż ginęło tysiące osób -  powojenne szacunki podawały milionowe liczby - najwięcej poległo Chińczyków. Tylko wśród nich liczba zabitych sięgnęła prawie miliona. W Korei zginął sym Mao Tse-tunga.

27 lipca 1953 roku został podpisany rozejm w Panmundżonie, przyznający stan posiadania sprzed wojny każdej ze stron. Faktycznie więc wojna nie przyniosła niczego, poza śmiercią cywilów oraz wojskowych. Największą klęską dla zachodniego świata stał się fakt, że w Korei Północnej utrzymał się reżim Kim Ir Sena, niezachwianie trwający przez kolejne lata.