Diogenes z Synopy (Diogenes) - biografia, życiorys

Grecki filozof, przedstawiciel filozoficznej szkoły cyników, urodził się prawdopodobnie koło 413 roku p.n.e. Jego rodzinne miasto – Synopa – położone było nad Morzem Czarnym.

O życiu Greka wiadomo niewiele. Zmuszony był opuścić Synopę z powodu swojego ojca, Hikezjosa, który został wygnany z miasta za oszustwa bankierskie. Diogenes dostał się do Aten, w których poznał Antystenesa i został jego uczniem. Potem założył niezależną szkołę filozoficzną. Diogenes głosił prymat natury nad kulturą. Był przekonany, że dobra materialne, konwenanse i normy społeczne krępują prawdziwą naturę ludzką. Dążył do osiągnięcia całkowitej samowystarczalności.

Diogenes Laertios opisuje filozofa jako człowieka chodzącego w łachmanach i mieszkającego z beczce. Diogenes w swej myśli filozoficznej wysuwał również pewne koncepcje społeczne. Optował między innymi za zniesieniem instytucji małżeństwa oraz za kontrowersyjną wspólnością kobiet i dzieci. Diogenes nazywał się kosmopolitą, a więc obywatelem świata. Odcinał się tym samym od obywatelstwa Aten – państwa-miasta, które stało na straży kultury. Preferowanym przez niego trybem życia była asceza, która miała umożliwić człowiekowi powrót do życia pierwotnego.

Podstawą systemu filozoficznego Diogenesa było pojęcie cynizmu, zgodnie z którym to, co robią wszyscy ludzie, można robić publicznie. O Diogenesie z Synopy krąży wiele legend. Jedna z nich opowiada o spotkaniu filozofa z Aleksandrem Wielkim. Władca podszedł do opalającego się Diogenesa i zapowiedział, że spełni każde jego życzenie. Grek poprosił, by ten się przesunął, ponieważ zasłania mu światło. Podczas jednej z podróży filozof został porwany przez piratów i oddany w niewolę mieszkającemu w Koryncie Kseniadesowi. Filozof zajmował się wychowaniem i edukacją jego dzieci.

Diogenes zmarł w Koryncie, jego śmierć datowana jest na 323 rok p.n.e. Obywatele Koryntu wznieśli na grobie filozofa figurę psa.