Piotr Michałowski - biografia, życiorys

Piotr Michałowski urodził się w 1800 roku w Krakowie. Był człowiekiem wszechstronnych talentów. Ten najwybitniejszy przedstawiciel nurtu romantycznego w polskim malarstwie XIX-wiecznym był również aktywnym działaczem społecznym, docenionym urzędnikiem państwowym oraz gospodarzem wprowadzającym innowacyjne metody gospodarowania na roli.

Wszystkie te role mógł wypełniać dzięki zdobyciu różnokierunkowego wykształcenia –  Michałowski kształcił się w dziedzinie nauk ścisłych oraz filologii klasycznej i orientalnej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W wieku trzynastu lat rozpoczął edukację plastyczną pod opieką i kierunkiem Michała Stachowicza. Jego nauczycielami zostali również Józef Brodowski oraz Franciszek Lampi. Od 1921 roku przebywał w Getyndze, gdzie studiował prawo. Po dwuletnim pobycie powrócił do Polski, odbył praktykę w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu zakończoną objęciem funkcji naczelnika Oddziału Hutniczego w 1827 roku.

Jego działalność urzędnicza szybko została doceniona – w 1828 roku otrzymał Order Św. Stanisława. W 1831 roku pracował w Rządowej Komisji Wojny pomagając w uzbrojeniu uczestników powstania listopadowego. Po jego upadku zmuszony był wyemigrować do Francji. Tam spełniał się jako działacz społeczny, aktywnie udzielając się w Komisji Funduszów Emigracji Polskiej. Po powrocie do kraju w 1837 roku osiadł w Krzyżtoporzycach, gdzie założył wzorowe i podawane za wzór gospodarstwo rolne. W 1853 roku objął prezesurę w Krakowskim Towarzystwie Rolniczym.

Liczne zagraniczne podróże (między innymi do Francji, Niemiec, Austrii, Czech) ukształtowały jego artystyczny gust. W swej pracy malarskiej inspirował się przede wszystkim obrazami Rembranta i Velazqueza. W jego malarstwie zwracają uwagę obrazy koni, malował głównie sceny militarne, konne zaprzęgi, pocztę dyliżansową i konny pocztylion. Podczas pobytu we Francji na emigracji pobierał nauki od paryskiego akwarelisty Nocolasa Toussainta Charleta, który znany był z ilustrowania legendy napoleońskiej. To tam Michałowski nauczył się analizy anatomicznej budowy konia. Jego sztuka szybko zyskała uznanie na rynku francuskim.

Warto zwrócić uwagę przede wszystkim na pochodzący z 1845 roku obraz „Zaprzęg koni cugowych”, w którym Michałowski z mistrzowską precyzją uchwycił dynamikę ruchu zwierząt oraz moment ściągania lejcami. Wśród obrazów o tematyce militarnej należy wymienić przede wszystkim „Błękitnych huzarów” i „Jazdę austriacką”, powstałe w latach 1835-1837. Artysta często malował również wizerunki Napoleona. Do jego najsłynniejszych dzieł należy obraz „Somosierra” (1844-1855), który kumuluje w sobie wszystkie cechy malarstwa Michałowskiego.

Monumentalne dzieło przedstawia atak polskiego pułku szwoleżerów na wąwóz Somosierry i stanowi odzwierciedlenie romantycznej postawy malarza. Artysta często nawiązywał w swych obrazach do podniosłych momentów z polskiej historii. Za przykład może służyć obraz „Wjazd Bolesława Chrobrego do Kijowa” z 1837 roku. Michałowski stworzył podstawy romantycznego, narodowego malarstwa polskiego. Na jego sztukę miała także wpływ fascynacja twórczością Wincentego Pola.

Piotr Michałowski zmarł w 1855 roku w Krzyżtoporzycach. Został pochowany z honorami na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.