Nina Andrycz - biografia, życiorys

Nina Andrycz jest od siedemdziesięciu pięciu lat jedną z czołowych aktorek warszawskiego Teatru Polskiego. Przez lata wcielała się w najprzeróżniejsze role, nie tylko dla teatru, ale i dla telewizji. Oprócz tego spod jej pióra wyszło dwa tomiki poezji („To teatr” z 1983 roku oraz „Róża dla nikogo” z 1989) i powieść, w której opisuje początki swojej aktorskiej kariery, „My rozdwojeni” (1992).

Nina Andrycz przyszła na świat 11 listopada 1915 roku. Dzieciństwo spędziła w Kijowie, po kilkunastu latach przeniosła się jednak do Wilna, by studiować prawo na tamtejszym uniwersytecie (słynny Uniwersytet Stefana Batorego). Studiów jednak nie ukończyła, wyjechała do Warszawy, gdzie podjęła nowe - historię na Uniwersytecie Warszawskim (również nie uzyskała tytułu absolwenta), a także sztukę aktorską w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Dyplom otrzymała w 1934 roku, a już rok później dostała angaż w Teatrze Polskim, gdzie gra do dziś. Jedyną przerwą, w której zawód aktorki zamieniła na bardziej prozaiczny (była kelnerką) to lata drugiej wojny światowej.

Na deskach teatru Nina Andrycz zadebiutowała rolą Glorii w sztuce „Nigdy nie można przewidzieć” z 1934 roku. Generalnie aktorka ta zazwyczaj dostawała role wielkich dam, królowych i postaci liczących się w sztuce. Wymieńmy chociażby tak znakomite kreacje jak Solange w „Lato w Nohaut”, Lukrecja Borgia w „Cezar i człowiek”, już powojenne: Izabela Łęcka w „Lalce”, Chimena w „Cydzie”, tytułowa rola w „Marii Stuart”, Lady Makbet, Pani Dulska czy Valida Vrana z „Baby - Dziwo”.

W 1958 miał miejsce debiut Andrycz również w teatrze telewizji. Tu także dostawała znaczące role, jak choćby Małgorzaty Gautier w „Damie Kameliowej”, Pani Bovary, Anny Kareniny czy Hrabiny Marii Harrys w „Pierścieniu Wielkiej Damy”.

Jeśli chodzi o film debiut Andrycz miał miejsce w 1939 roku. „Uwaga, szpieg”, w którym grała jedną z ról, nie został jednak ukończony ze względu na wybuch wojny. W 1950 roku zagrała natomiast Marię Kalergis w „Warszawskiej premierze”, do ciekawszych pozycji należy też dodać „Ucztę Baltazara”, „Dary magów”, czy „Horror w Wesołych Bagniskach”. Na ekranie pojawia się jednak sporadycznie, o wiele rzadziej niż na deskach teatru.

Przez te wszystkie lata w swojej długiej karierze Nina Andrycz odebrała wiele nagród i odznaczeń ze względu na jej wkład w życie kulturalne Warszawy i nie tylko. Uhonorowana została między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1953), Nagrodą Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji (1963), Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za wybitne osiągnięcia aktorskie (1977), odznaczeniem „Zasłużony dla Kultury Narodowej” (1988), Nagrodą Miasta Stołecznego Warszawy (2002) oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2008).

Jako ciekawostkę z życia prywatnego Niny Andrycz można wspomnieć, iż była drugą żoną premiera Cyrankiewicza.