Siergiej Prokofiew - biografia, życiorys

Siergiej Siergiejewicz Prokofiev (lub Prokofjew) to wybitny rosyjski kompozytor muzyki poważnej i filmowej, dyrygent i pianista. Urodził się w 1891 roku w Sontsowce. Talent muzyczny wykazywał już jako pięciolatek, kiedy jego matka uczyła go gry na fortepianie. Właśnie wtedy zaczął komponować swoje pierwsze utwory na ten instrument. Jako siedmiolatek natomiast opanował grę w szachy, co uwielbiał przez całe swoje życie.

Dwa lata później, w wieku dziewięciu lat skomponował swoją pierwszą operę „Olbrzym”. Dziełko to zwróciło uwagę Taniejewa – kompozytora, za którego namową w 1902 roku Prokofiev rozpoczął naukę u Reinholda Gliere. Nauczyciel ten jednak pokazywał młodemu Sergiejowi tylko konwencjonalne podejście do muzyki, co nie do końca mu odpowiadało. Do roku 1904 Prokofiev skomponował kolejne dwie opery, co pomogło mu rozpocząć profesjonalną naukę w Konserwatorium w Sankt Petersburgu.

Prokofiev był młodszy od reszty studentów, jego kompozycje znacznie różniły się od prac innych, wyłamywały się z akademickich schematów, przez co starsi koledzy uważali go za ekscentryka i nie przepadali za nim. W 1908 roku siedemnastoletni Siergej wziął udział w „Wieczorach Muzyki Współczesnej” Diagilewa. Zaś w 1914 roku ukończył konserwatorium i otrzymał pierwszą nagrodę za swój Koncert Fortepianowy I. W następnych latach dużo podróżował, a w 1918 udał się w podróż do Ameryki i Francji, gdzie miał opinię znakomitego pianisty i niezwykle oryginalnego kompozytora. Podczas podróży do Paryża nawiązał współpracę z Diagilewem, dla którego napisał balety „Syn Marnotrawny”, „ Nad Dnieprem”, „Stalowy Krok”. Stworzył też muzykę do „Romea i Julii”, opery „Ognisty Anioł” czy „smak pomarańczy”, a także symfonie.

W 1932 roku powrócił do swojego kraju, gdzie kontynuował swoje działania kompozytorskie, a także sprawdzał się w roli pedagoga prowadząc zajęcia kompozycji w Moskwie. Do najsłynniejszych jego dzieł należą przede wszystkim jego utwory z lat 1938, 1944 i 1958. W tych latach tworzył bowiem Prokofiev muzykę filmową, która uznawana jest przez znawców muzyki i filmu za arcydzieło. Jego kompozycje do „Aleksandra Newskiego” i „Iwana Groźnego” są popisem jego talentu. Charakteryzuje je innowacyjność i rozmach.

Muzykę skomponowaną przez Prokofieva używano często w innych filmach, nakręconych już po jego śmierci, na przykład w „Kaliguli” (1979), „Czerwonej gorączce” (1988), „Depresji Gangstera” (1999), „Anastazji” (1997) czy „Ludzkich dzieciach” (2006).

Siergiej Siergiejewicz Prokofiev zmarł 5 marca 1953 roku. W tym samym dniu zmarł także Józef Stalin, w związku z czym przez państwowe uroczystości żałobne nie było możliwości pochowania kompozytora. Dopiero gdy uroczystości państwowe dobiegły końca, doszło do pogrzebu Prokofieva. Spoczął na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.