Hector Berlioz - biografia, życiorys

Hector Berlioz urodził się 11 grudnia 1803 roku w La-Cote-Saint-Andre, we Francji. Jego ojcem był znany doktor medycyny, który pragnął, aby syn poszedł w jego ślady.

Już od najmłodszych lat Berlioz wykazywał spore zainteresowanie muzyką. Fascynowały go niemal wszystkie instrumenty. Ojciec pozwalał Hectorowi na naukę muzyki, mimo iż w przyszłości miał on zostać lekarzem. W wieku dwunastu lat wybitny młody artysta potrafił grać już na flecie i gitarze. W międzyczasie uczył się również gry na harmonii. Także śpiew i komponowanie były jego ogromną pasją.

Pierwsze kompozycja muzyka datuje się właśnie na okres jego wczesnej młodości. Zgodnie z życzeniem ojca Berlioz rozpoczął studia medyczne. W roku 1821 został wysłany do Paryża, gdzie miał studiować. W głębi serca jednak marzył o muzyce, dlatego dwa lata później spróbował swoich sił na studiach kompozytorskich. Oczywiście obydwa kierunki studiował jednocześnie. Niestety, jego zapał nie wystarczył, aby pogodzić te dwa odmienne światy. Kilka miesięcy po rozpoczęciu nauki muzyki, Berlioz porzucił medycynę. Było to ogromnym szokiem i rozczarowaniem dla jego ojca.

W latach 1826- 1828 kompozytor doskonalił swoje umiejętności i zdobywał wiedzę w konserwatorium harmonii oraz kontrapunktu. Do jego pierwszych sukcesów muzycznych należy zaliczyć między innymi powstanie kantaty, która inspirowana była scenami ze sztuki „Faust”. Utwór cieszył się zainteresowaniem, dlatego niedługo potem kompozytor przerobił go na pełną operę. Od tamtego czasu (mniej więcej od roku 1829) Berlioz tworzył dzieła, które do dziś cieszą się popularnością oraz uznaniem. W roku 1847 powstało najsłynniejszy i najlepszy utwór, a mianowicie „Symfonia fantastyczna”. Do innych znanych dzieł należą także: „Romeo i Julia”, „Herold w Italii”, „Król Lear”, „Karnawał rzymski”, „Potępienie Fausta” czy też oratorium „Dzieciństwo Chrystusa”.

Warto dodać, iż muzyczna droga Berlioza ku sławie nie była usłana różami. Choć tworzył dzieła naprawdę doskonałe, ludzie nie od razu przekonali się do nich. Na początku wykazywali spory dystans, a nawet obojętność. Po sukcesie Fausta, dopiero oratorium „Dzieciństwo Chrystusa” pozwoliło mu na dotarcie do szerszej publiczności i zyskanie jej zaufania.

Ciekawostką z życia artysty może być fakt, iż zajmował się on również działalnością polityczną i społeczną. Przede wszystkim pracował jako przedstawiciel ludzi takich jak on. Dbał o to, żeby człowiek nie przechodził obok sztuki obojętnie i doceniał jej walory. Dlatego też często publikował własne teksty, które miały nakłonić do zainteresowania między innymi muzyką.

Hector Berlioz zmarł 8 marca 1869 roku w Paryżu. Został pochowany na cmentarzu Montmartre.