Wojna etiopsko-somalijska - Wojna o Ogaden

Ogaden to etiopska prowincja, która doprowadziła do sporu pomiędzy Etiopią i Somalią. Konflikt przebiegał w latach 1977-1978. Przyczyną konfliktu były historyczne roszczenia i uzurpacje Somalii do terenu Ogadenu. Konflikt miał również podłoże międzynarodowe z czasów zimnej wojny - Związek Radziecki najpierw popierał Somalię, później Etiopię, która z kolei wcześniej była sojusznikiem Stanów Zjednoczonych.

Na czele somalijskiego rządu stał Siad Barre, który planował zająć tereny Ogadenu. Somalia jako pierwsza podjęła kroki militarne i 13 lipca 1977 r. armia Somalii wkroczyła do Ogadenu. Armia ta liczyła ok. 70 tys. żołnierzy i 250 czołgów, ok. 40 samolotów i 350 transporterów opancerzonych. W pierwszych etapach wojny początkowo Somalia wygrywała, jednakże wraz z upływem czasu Etiopia zaczęła zyskiwać przewagę. Związek radziecki próbował rozwiązać konflikt za pomocą mediacji, poniósł jednak fiasko i wycofał się z poparcia dla Somalii. Związek Radziecki zaczął zdecydowanie pomagać Etiopii.

W rezultacie niemalże wszystkie kraje komunistyczne poparły Etiopię, wyjątkiem były Chiny, które poparły Somalię, za co później popadły w konflikt ze Związkiem Radzieckim. Rezultat wojny był niekorzystny dla Somalii. Wojna o Ogaden zdecydowanie osłabiła kondycję militarną Somalii. Rząd Barre’a zrezygnował z polityki ekspansywnej. Przegrana Somalii wpłynęła również na zmianę władzy - rząd Barre’a poniósł klęskę z opozycyjnym Demokratycznym Frontem Wyzwolenia Somalii. Ostatecznie konflikt ucichł dopiero w 1981 r.