Wojna w Afganistanie - Interwencja ZSRR w Afganistanie

Zabiegi mające na celu utrwalenie władzy ZSRR w Afganistanie stosowano na długo przed interwencją zbrojną. Już w latach 60. rozpoczęto wdrażanie typowego dla sowieckiego komunizmu planu, który zakładał stworzenie marionetkowych partii na terenie obcego państwa i udzielenie jej tak znacznego wsparcia, aby z czasem była w stanie przejąć pełnię władzy. W Afganistanie rolę taką miały sprawować stronnictwa „Chalk” i „Parczam”. Działanie te zintensyfikowano po roku 1973, czyli po dojściu do władzy Mohammada Dauda i ogłoszeniu republiki. Program szerokich reform społecznych i instytucjonalnych nowego władcy przysporzył mu jednak licznych wrogów. Najpierw próbę zamachu podjęli islamscy fundamentaliści, później w ich ślady poszli również komuniści. Ci ostatni po władzę sięgnęli w wyniku rewolucji z 27. kwietnia 1978 roku. Zmiana ta nie przyniosła jednak uspokojenia. Wręcz przeciwnie.

Szeroko zakrojony plan osadzony w ideologii socjalistycznej był dla fundamentalnie nastawionego społeczeństwa afgańskiego nie do zaakceptowania. Niemal natychmiast zawiązała się opozycja antykomunistyczna i rozwinął ruch partyzancki. Permanentnie wybuchały powstania, które władza z całą stanowczością i zdecydowaniem topiła w krwi (Herat)....