Systemy totalitarne i ich zbrodniczy charakter

Wszystkie znane nam systemy totalitarne rodziły się w bardzo podobny sposób. Powstawały one na gruncie niezadowolenia społecznego z aktualnych trendów gospodarczych, z własnego statusu społeczno-finansowego, z chęci poprawy poziomu mieszkańców danego kraju.

Na czele strajków, grup protestujących, czy wręcz rewolucji, stawali zawsze ludzie obdarzeni ogromną charyzmą (Lenin, Hitler), ciągnąc za sobą coraz szersze rzesze zwolenników. Wraz z obaleniem starej władzy niemal pewne było, iż ludzie ci rozpoczną budowę nowego systemu. I tak też się działo – zarówno w Niemczech, jak i Rosji, władzę przejmowali byli przywódcy społeczni, realizując własne wizje państwa metodą terroru i zastraszania. Przeciwnicy polityczni byli obarczani różnymi zarzutami (oszustw finansowych, szpiegostwa na rzecz innych państw), do których po torturach się przyznawali. Wyroki w większości kończyły się śmiercią.

Warto również zauważyć, że ideologia totalitaryzmu nie ograniczała się do zdobycia władzy i pozostania przy niej mimo starań przeciwników politycznych. Jak sugeruje nazwa: totalitarny – ustrój ten miał przeniknąć na totalnie całe społeczeństwo. Na każdym kroku wpajano obywatelom myśl, poglądy i program, które wyznawała partia przewodząca państwu (NSDAP, KPZR). W szkołach, telewizji, książkach i filmach dominowały te przesłanki, a wszelkie odstępstwa w brutalny sposób likwidowano. Ludzie o niepożądanych przez władzę poglądach byli zastraszani i mordowani. Powstawały filmy propagandowe, mające wprowadzić społeczeństwo w nastrój uwielbienia dla wodza, pisano książki chwalące jego wielkość i wiersze wielbiące ich osobowość, podobnie zresztą jak wspaniałość samego ustroju.

Takie systemy totalitarne istniały przede wszystkim w Związku Radzieckim, począwszy od Lenina, poprzez Stalina, aż po Chruszczowa, ale i w Niemczech - pod rządami Adolfa Hitlera, czy we Włoszech, w okresie władzy Mussoliniego. Każdy z nich powstał w nieco innych warunkach społecznych, przy odmiennych nastrojach obywateli, ale między wszystkimi tymi przypadkami można odnaleźć analogie. Wszystkie też prowadziły do tych samych skutków - do totalnego omamienia i zastraszenia społeczeństwa.