Jan Matejko - biografia, życiorys

Jan Matejko urodził się w roku 1838 w Krakowie. Z pochodzenia był Czechem. Matka Joanna szybko osierociła chłopca. Miał wtedy zaledwie siedem lat. Wychowaniem dzieci (Jana i dziesięciorga jego rodzeństwa) zajmowała się od tej pory głównie siostra matki.

Swoją edukację Matejko rozpoczął w szkole św. Barbary, w roku 1847. Nie był najlepszym uczniem, nauka przychodziła mu z trudem. Wyróżniał się za to w przedmiotach plastycznych. Już wtedy bowiem jego talent był zauważalny. Kolejnym etapem na drodze zdobywania wiedzy było Gimnazjum św. Anny. Od roku 1852 przez sześć lat, Matejko studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie.

Życie Jana nie było łatwe. Nie miał okazji zaznać ciepła domowego. Ojciec nie okazywał dzieciom uczuć, a ciotka nie była w stanie zastąpić im matki. Nie można powiedzieć, aby opiekunowie w jakiś szczególnie baczny sposób doglądali dzieci. Wręcz przeciwnie, były one nieco pozostawione samym sobie. Jeśli chodzi o stosunek ojca do nich, był chłodny. Warto dodać, że nie zgadzał się, aby Jan został artystą.

Choć we wczesnych etapach edukacji Matejki nie można było zaliczyć do grona prymusów, w Szkole Sztuk Pięknych szło mu znakomicie. Nauczyciele szybko dostrzegli ogromny talent i pracowitość malarza. Potrafili go ukierunkować tak, aby nie zaprzepaścić szansy na jego karierę oraz nie zniechęcić do tworzenia. W roku 1853 namalował „Carowie Szujscy przed Zygmuntem III”. Dzieło to pozwoliło dostrzec w jakim kierunku będzie zmierzał malarz. Wybrał malarstwo historyczne.

W roku 1858 Matejko opuścił kraj. Wyjechał do Monachium na stypendium. Poznawał tamtejsze malarstwo i czerpał inspiracje. Tu rozpoczął prace nad kolejnym obrazem, który nosił tytuł „Otrucie królowej Bony”. Dzieło dokończył malarz już w rodzinnym Krakowie, w roku 1859. Rok później kolejny raz opuścił kraj i udał się do Austrii. Mniej więcej od tego momentu malarz zaczyna sprzedawać, za dość duże sumy, swoje dzieła. Już w roku 1862 miało powstać jedno z jego najsłynniejszych dzieł -  „Stańczyk”. Dwa lata później powstało „Kazanie Skargi”,

W roku 1864 Matejko poślubił Teodorę Giebułtowską. Jak się okazało, kobieta była osobą bardzo zaborczą, a nade wszystko zazdrosną. Niemniej jednak małżeństwo żyło ze sobą wiele lat i miało pięcioro dzieci.

Matejko jest autorem wielu dzieł o tematyce historycznej. Niektóre z nich to np. „Hołd pruski”, „Unia Lubelska” czy „Rejtan”. Jest artystą znanym i poważanym nie tylko w kraju, ale też na świecie.

Jan Matejko zmarł 1 listopada 1893 roku w rodzinnym mieście – Krakowie.