Opis postaci literackiej - Justyna Orzelska

Justyna Orzelska jest jedną z głównych postaci w powieści „Nad Niemnem” autorstwa Elizy Orzeszkowej.

Justyna wychowywana jest przez ojca, który z wiekiem stał się zdziwaczałym, interesującym się jedynie muzyką starcem. Jej matka zmarła, gdy dziewczyna miała czternaście lat. Od tej pory wraz z ojcem stali się rezydentami Benedykta Korczyńskiego, który jest wujem Justyny.

Orzelska jest kobietą ponad dwudziestoletnią. Jej niepospolita uroda wynika przede wszystkim z niezwykłej naturalności i świeżości, jaka od niej bije. Włosy panny są długie i lśniące, a w kolorze przypominają pióra kruka, są tak czarne. Nosi je zwykle splecione w gruby warkocz, który następnie owija wokół głowy niczym wieniec.

Twarz Justyny cechuje delikatność i wielki powab, a oczy są w niej wyjątkowym elementem. Z ich szarości bije niezwykły blask i stanowczość oraz wielka ciekawość świata. Usta czerwone i piękne dopełniają całości. Orzelska jest piękną kobietą, ale to piękno jest  naturalne, w odróżnieniu od sztucznego piękna modnych panien, których urodę przyćmiewają zbyt wyszukane stroje i nadmierna ilość ozdób.

Justyna preferuje ubiór skromny, pasujący do jej delikatnego, ale niebanalnego zarazem wyglądu. Ciemne, proste sukienki komponują się idealnie z jej ślicznymi rysami i idealną posturą. Ponieważ Justyna Orzelska należy do kobiet, które dzięki szczupłej sylwetce i średniemu wzrostowi, we wszystkim wyglądają pięknie.

Dziewczyna nie posiada żadnego majątku, ani posagu. Jej sytuacja materialna jest niezbyt korzystna. Nie była również posyłana na nauki, w związku z czym nie ma żadnego wykształcenia.

Jej pierwszym i nieudanym związkiem był epizod z Zygmuntem Korczyńskim, ale zostało to przerwane przez wyjazd młodzieńca z Polski.