Goethe „Król Olch” - opracowanie utworu

„Król Olch” jest pochodzącą z I połowy XIX wieku balladą, czyli utworem z pogranicza liryki i epiki, autorstwa Jana Wolfganga Goethego. Utwór ma budowę stroficzną, nastrój jest posępny, groźny i mroczny. Goethe, pisząc ten utwór wykorzystał starogermańską pieśń o królu elfów. 

Akcja utworu rozpoczyna się w zimową, śnieżną noc, kiedy ojciec z chorym synkiem na rękach pędzi przez las, by znaleźć kogoś, kto uratuje życie dziecka. Ciekawym zabiegiem zastosowanym przez pisarza jest zestawienie ze sobą świata realnego, reprezentowanego przez ojca, oraz fantastycznego, którego przedstawicielem jest mały chłopiec. To, co jawi się dziecku jako król Olch, który zaprasza go do swojego kraju, w którym będą się razem dobrze bawić, śpiewać i tańczyć:

„Chodź do mnie, mój chłopcze, dopóki masz porę.
Gdy chętnie nie przyjdziesz, toć gwałtem zabiorę”.

Ojcu natomiast jawi się jako ciemność, spowitą mgłą i drzewami, słyszy szeleszczący między w liściach wiatr, próbując uspokoić synka. Na nic się to jednak zdaje, kiedy dziecko krzyczy:

„Król Olszyn mnie dusi … mnie słabo … ja ginę…”

Goethe w swoim utworze przedstawia dwa światy, fantastyczny i rzeczywisty, które są dla niego jednakowo ważne. Ważny dla poety jest irracjonalizm, czyli świadomość, że króla Olch można poznać tylko za pomocą instynktu, pozarozumowo, poprzez wiarę. Ponadto dziecko jest w utworze reprezentantem świata romantycznego, które widzi więcej niż reszta społeczeństwa, mocniej odczuwa, potrafi nawiązać kontakt ze zjawami i duchami. Utwór Goethego ma charakter psychologiczny, gdyż ukazuje przeżycia młodego, chorego chłopca oraz trwogę ojca, wywołaną obawami o życie dziecka. 

Z całą pewnością Goethe przyczynił się do rozwoju ballady romantycznej. Romantycy korzystali z ludowych podań oraz nie omieszkali wprowadzać do utworów wątków marzeń sennych czy majaczeń, co niewątpliwe pozwoliło im poszerzyć wiedzę o świecie, wejrzeć w świat niematerialny. Ważnym składnikiem świata romantycznego był świat niewidzialny, który można było odczuć lub zobaczyć tylko oczami wyobraźni, jak ma to miejsce w balladzie ,,Król Olch”.