Goethe „Cierpienia młodego Wertera” - bohaterowie. Charakterystyka

Tytułowym bohaterem powieści Johanna Wolfganga von Goethego jest Werter. To wywodzący się z mieszczańskiej rodziny mężczyzna dwudziestokilkuletni, o bardzo ciekawej powierzchowności. Zawsze dbał o swój wygląd, a uroku dodawały mu niebieski frak oraz żółta kamizelka.

Werter jest indywidualistą upatrującym swoją największą wartość we własnym sercu. Z jego ust padają następujące słowa: „To, co wiem, posiąść może każdy, tylko serce me jest moją wyłącznie własnością”. Takie podejście do życia sprawia, że bohater jawi się jako postać niezwykle złożona. Z jednej strony wydaje się być jednostką niezwykle utalentowaną i nieprzeciętną, z drugiej – postacią naiwną, infantylną i bardzo mocno oddaloną od realnego świata.

Główny bohater powieści Goethego odebrał staranne wykształcenie. Wyróżniał się wielkimi zdolnościami artystycznymi, tłumaczył „Pieśni Osjana”, doskonale znał się na literaturze. Potrafił bardzo prędko zauroczyć rozmówcę swoją nieprzeciętną i niebanalną osobowością. Jednakże zdecydowanie brakowało mu umiejętności przystosowania się do życia w normalnym świecie. Werter zrezygnował z pracy w placówce dyplomatycznej, ponieważ była nudna i nie dawała mu satysfakcji (przyczyną takiej decyzji było także wyproszenie z przyjęcia odbywającego się u arystokracji). Młodzieniec był przekonany o swojej wyjątkowości, o tym, że jest przeznaczony do wyższych celów. Brak spełnienia tych ideałów zaowocował jego wycofaniem i wyobcowaniem.

Najpełniej osobowość Wertera możemy poznać, jeśli prześledzimy historię jego miłości do Lotty. To uczucie beznadziejne, gdyż bohater obdarzył nim kobietę, która była już zaręczona i nie chciała zostawić swego partnera. Mimo to młodzieniec nadal adorował swą wybrankę, spędzając z nią wiele czasu. Być może to właśnie fakt, iż Lotta była nie do zdobycia, czynił ją dla niego taką kuszącą. Powodów tego można dopatrywać się także w jego niezwykłej uczuciowości i wrażliwości. Po pewnym czasie miał wyrzuty sumienia, że zakłóca spokój Lotty i Alberta, jednak nie potrafił wykreślić jej ze swego życia.

Z pewnością Werter jest postacią niezwykle złożoną i trudną do oceny. Z jednej strony jest naprawdę szczególną jednostką, jednak, z drugiej, odznacza się nadmiernie idealistycznym stosunkiem do świata. Głęboko wierzy w swoją nieprzeciętność i nie potrafi zrozumieć otaczającego go miejsca. Ulgę znajduje tylko w samotności i kontemplowaniu piękna przyrody.

Charlotta to kobieta, która skradła serce głównego bohatera powieści Goethego. Jest wywodzącą się z mieszczaństwa półsierotą, poświęcającą wiele czasu i serca na pomoc ojcu w prowadzeniu gospodarstwa domowego i opiekowaniu się pozostałymi dziećmi.

W jednym z listów Wertera znajdziemy opis bohaterki. Wynika z niego, że była to osoba szczególnej urody – średniego wzrostu, o wspaniałej figurze, z czarnymi oczami i żywą twarzą. Dla głównego bohatera jest ona istotą wyrastającą poza ziemski świat.

Lotta to postać pozytywna. Na gorące uczucie Wertera odpowiada sympatią i przyjaźnią. Spędza z nim wiele czasu, pochlebia jego talentom, staje się jego duchową partnerką. Łatwo można dostrzec w niej osobę obdarzoną wieloma talentami, spontaniczną, swobodną i naturalną. Przy tym wszystkim pozostaje w czystej relacji ze swoim narzeczonym, Albertem. Nie łamie danego mu słowa i nie przekracza pewnej granicy w relacjach z Werterem.

Albert to narzeczony Lotty. Jest to człowiek praktyczny, poświęcający wiele czasu ulubionej pracy. Stanowi jakby przeciwieństwo pogrążonego w marzeniach i rozmyślaniach Wertera. Albert jest racjonalistą, który lubi działać i tylko swojej gospodarności zawdzięcza osiągane sukcesy.

Bardzo interesujący jest jego stosunek do adoratora Lotty. Najpierw niezwykle ciekawi go odmienność Wertera. Często podejmuje z nim dyskusje i polemiki. Kiedy czuje, że jego obecność krępuje przyjaciela narzeczonej, potrafi odsunąć się na bok. Jednak z czasem obecność drugiego mężczyzny zaczyna go mocno irytować, dlatego jest zmuszony poprosić Lottę, by przestała spędzać tyle czasu z Werterem.

Komisarz S. to ojciec Lotty. Jest wdowcem, na którego barkach spoczywa opieka nad domem i wychowanie potomstwa. Jawi się jako osoba ciepła i szlachetna.

Parobek zajmował się najważniejszymi pracami w gospodarstwie należącym do starszej wdowy. Z czasem między nim a kobietą zaczęło rodzić się uczucie. Wtedy został wyrzucony z pracy przez jej brata (gdyż bał się on, że przepadnie spadek). Z zemsty postanowił zabić następnego partnera ukochanej.

Henryk to młody chłopak, pochodzący z niższej warstwy społecznej. Pracował jako pisarz u ojca Lotty, ale został wyrzucony, ponieważ bardzo mocno zakochał się w dziewczynie. Wydarzenie to spowodowało u niego obłęd.

Hrabia C. to przedstawiciel arystokracji mieszkający w mieście, w którym Werter znalazł pracę. Młodzieniec wydawał mu się postacią bardzo interesującą, toteż cenił go i poświęcał mu wiele czasu.