Fowizm - obrazy, przedstawiciele. Charakterystyka fowizmu

JUŻ 9902 WYPRACOWANIA W BAZIE!
Fowizm jako kierunek w sztukach malarskich rozwijał się w czasie szczytowej popularności secesji, korzystał więc z jej osiągnięć, ale wypracował również odmienne rozwiązania. Tłem dla jego podstawowych założeń był ekspresjonizm stawiający na jednostkowe wrażenie i oderwanie sztuki od utylitarnych celów, które zastąpione zostały momentalnym, trudnym do uchwycenia i zdefiniowania, uczuciem artysty. Sam termin został sformułowany przez francuskiego krytyka sztuki Louisa Vauxcellesa, który nadał też nazwę wykreowanemu przez Pabla Picassa i Georgesa Braque’a kierunkowi kubistycznemu, odnosząc się w nieco lekceważący sposób do geometryzacji kompozycji obrazu, jaka legła u podstaw ich techniki twórczej.
Nazwa fowizmu odnosi się więc do francuskiego rzeczownika „les fauves”, oznaczającego dosłownie „dzikie zwierzęta”, co miało charakteryzować beztroskie, pozbawione ludzkiej logiki rozwiązania artystyczne stosowane w tego typu pracach.
Historycy sztuki zwracają uwagę na krótkotrwałość oddziaływania tego prądu, który w zasadzie można zamknąć w okresie pomiędzy 1905 a 1908 rokiem, przy czym za datę rozpoczęcia jego formowania przyjmuje się premierę wystawy w Salonie Jesiennym, na którym...
Podobne wypracowania
- Rewolucja społeczna w opinii Zygmunta Krasińskiego - „Nie-Boska komedia”
- Moja wymarzona praca. Opis
- Jan Brueghel „Na skraju lasu” („Ucieczka do Egiptu”) - opis obrazu, interpretacja
- Aleksander Dumas „Hrabia Monte Christo” - recenzja utworu
- Pieśń jako gatunek literacki. Cechy pieśni
- Wiesław Myśliwski „Kamień na kamieniu” - problematyka powieści
- Wygrani i przegrani w „Siłaczce” Stefana Żeromskiego - wyjaśnij
- Jan Kochanowski „Na lipę” - interpretacja, środki stylistyczne
- Arkady Fiedler „Dywizjon 303” - geneza utworu
- Aleksander Dumas „Hrabia Monte Christo” - motyw zemsty - opracowanie
- Dekadentyzm - Dekadentyzm w Młodej Polsce i jego przejawy. Opracowanie
- Sąd nad Polską oraz sen o Polsce - „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza oraz „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego. Analiza porównawcza, opracowanie
- Henryk Sienkiewicz „Quo vadis” - geneza utworu
- William Szekspir „Makbet” - ocena głównego bohatera dramatu
- Wolter „Kandyd, czyli optymizm” - opracowanie, interpretacja utworu
- „Chłopcy z Placu Broni” Ferenc Molnar - uniwersalny charakter powieści
- Pablo Picasso „Panny z Awinionu” - interpretacja, opis obrazu
- Henryk Sienkiewicz „Quo vadis” - opracowanie, problematyka
- Jan Kasprowicz „Księga ubogich” - interpretacja ogólna, opracowanie tomiku
- Zbigniew Herbert „Kołatka” - interpretacja i analiza wiersza