Dekadentyzm - Dekadentyzm w Młodej Polsce i jego przejawy. Opracowanie

Pojęcie dekadentyzmu pochodzi od francuskiego wyrażenia „décadence”, oznaczającego schyłkowość, chylenie się ku upadkowi, które wiązano z jednej strony z pragmatycznie rozumianym schyłkiem XIX wieku, jak również z poczuciem wyczerpania się i kryzysu kultury, sztuki i cywilizacji ludzkiej w ogóle, szczególnie wyraźnych na przełomie dwóch stuleci. Termin został spopularyzowany przez założone w 1886 roku czasopismo „Le Décadent”, które stało się swego rodzaju trybuną dla literatów francuskich ostatniego dwudziestolecia XIX wieku.

Podstawą dekadentyzmu było poczucie apatii, wynikające z przeświadczenia o bezsensowności i bezcelowości ludzkiej egzystencji w obliczu nieuchronnie nadciągającej zagłady kultury. Dekadenci postrzegali ją jako naturalną konsekwencję dynamicznego rozwoju technicznego i rewolucyjnych zmian w społeczeństwach Zachodniej Europy, po których – jak po okresie przesilenia w naturze – musiał nastąpić okres zastoju, rozumianego często bezpośrednio jako śmierć (idei, energii twórczej). Takie założenia czerpały głównie z pesymistycznej filozofii Fryderyka Nietzschego i Artura Schoenhauera, wspierając się również na postawie niektórych...