Leon Kruczkowski „Niemcy” - problematyka dramatu

Dramat Leona Kruczkowskiego „Niemcy” porusza temat II wojny światowej, jej niszczycielskiego wpływu na człowieka oraz ukazuje brutalne obrazy rzezi ludzkiej.

Utwór mówi przede wszystkim o odpowiedzialności za drugiego człowieka. Ludzie, będący przy władzy, innych traktowali gorzej niż zwierzęta, gdyż często zapominali, że oni sami są ludźmi. Odpowiedzialność za życie żydowskiego dziecka ponosił Hoppe. To on zdecydował o rozstrzelaniu go, gdyż wiedział, że szef go obserwuje i ocalając życie małemu, sam może je stracić. Uznał, że lepiej ratować siebie. W ten sposób pozbawił życia biedne dziecko, które niczym nikomu nie zawiniło. Hoppe nie był przekonany do zabójstwa, chciał ocalić dziecko, gdyż sam poosiadał rodzinę i był wrażliwy na los dzieci. Ostatecznie jednak wybrał swoje życie.

Podobna odpowiedzialność spada na Willego Sonnenbrucha, który bestialsko morduje syna pani Soerensen. Boi się przyznać do winy, gdyż wmawia kobiecie, iż syn wymknął im się z rąk. Ta, uradowana dobrą nowiną, dziękuje mu ze wszystkich sił. Willi później drwi z kobiety, która tak łatwo mu uwierzyła. Willi był faszystą, dlatego zabijanie ludzi przychodziło mu tak łatwo. Dla niego było jasne, że jeżeli ktoś nie popiera jego poglądów a co gorsza, przeciwstawia się im, powinien zginąć. Nie było w jego przypadku mowy o jakichkolwiek wyrzutach sumienia. Zabijanie nieposłusznych było dla niego chlebem powszednim.

Odpowiedzialność za życie innego człowieka, spada na barki rodziny Sonnenbruchów, gdy w ich domu zjawia się dawny przyjaciel Waltera, Joachim Peters. Zbiegł on z obozu jenieckiego i szuka schronienia. Jest głodny, zmarznięty i wycieńczony. Serce okazuje mu jedynie Ruth, która zajmuje się przybyszem i pomaga mu się ukryć. Do końca jest stanowcza i nie wydaje go przed policją. Do ostatniej chwili ze spokojem twierdzi, że wywiozła Petersa za miasto. Kończy się to tym, że służby zabierają dziewczynę, która już nie wraca.

Tylko Ruth wzięła pełną odpowiedzialność za życie człowieka, chociaż wcale nie musiała. Odważyła się kryć mężczyznę przed ścigającą go policją. Wbrew rodzinie, wykazała się szlachetnością i dobrocią. Nie wybrała własnego życia, ale życie innego człowieka.

Dramat Kruczkowskiego mówi przede wszystkim o odpowiedzialności za życie drugiego człowieka. Istotne jest tylko to, czy jesteśmy w stanie ocalić innych, czy też zależy nam tylko na sobie.