Tadeusz Słobodzianek - biografia, życiorys

Tadeusz Słobodzianek urodził się na Syberii w 1955 roku, gdyż właśnie tam jego rodzice zostali zesłani. Stało się tak dlatego, gdyż w czasie II wojny światowej aktywnie włączali się w ruch konspiracyjny Armii Krajowej. Jednak w tym samym roku rodzice wraz synkiem wrócili do Polski i osiedlili się w Białymstoku.

Chłopiec odebrał tam elementarne wykształcenie, uczęszczał także do liceum. Studia jednak podjął już na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie na wydziale Filologii polskiej, specjalność teatrologia. W czasie studiów i po ich zakończeniu drukował swoje prace w czasopismach „Student” oraz „Polityka”. Jego pseudonim to Jan Koniecpolski. W wieku dwudziestu pięciu lat miał swój debiut, którym było wystawienie sztuki „Historia o żebraku i osiołku”.

Słobodzianek słynie z niesłychanej energii i mobilności. Zajmował się kierowaniem teatrami m.in. w Kaliszu, Poznaniu, Łodzi, Białymstoku i Gdańsku. Wykłada także w Warszawie, w którym to mieście założył „Laboratorium Dramatu”, czyli pierwszą w Polsce szkole dramatu. Jest także prezesem stowarzyszenia Towarzystwa Autorów Teatralnych.

Słobodzianek stara się pracować z młodymi twórcami i rozpowszechniać ich dzieła. Poszukuje obiecujących artystów umożliwiając im zaistnienie w świecie teatralnym. Jednak najbardziej znaną działalnością Słobodzianka jest Towarzystwo Wierszalin, które w swojej twórczości czerpało z legend białoruskich

Słobodzianek jest laureatem wielu nagród, m.in. Paszportu Polityki, Nagrody Fundacji Kościelskich, Nagrody im. Stanisława Piętaka oraz prestiżowej Nagrody Nike w 2010 roku za sztukę „Nasza klasa”.

Inne jego dzieła to: „Pułapka”, „Car Mikołaj”, „Turlajgroszek”, „Prorok Ilja”, „Jaskółeczka”, „Obywatel Pekosiewicz”.