Maria Kuncewiczowa „Cudzoziemka” - Motyw nieszczęśliwej miłości w „Cudzoziemce”. Opracowanie

Na psychice głównej bohaterki powieści Marii Kuncewiczowej pt.: „Cudzoziemka” silne piętno odcisnęły niepowodzenia życiowe. Najbardziej nie może ona pogodzić się z utratą miłości Michała oraz z niespełnioną karierą skrzypaczki. O ile jednak niepowodzenie muzyczne może sobie choć częściowo zrekompensować poprzez uczenie swoich dzieci gry, to straconej miłości nic jej nie przywróci.

Róża Żabczyńska po przyjeździe do Warszawy, zakochała się w synu swojego nauczyciela muzyki. Czarujący młodzieniec zaskarbił sobie jej względy, obejmując wystraszoną dziewczynę oraz komplementując jej nos. Był pierwszym mężczyzną, któremu bohaterka oddała się psychicznie i fizycznie. W końcu ta osamotniona i tęskniąca za domem dziewczyna doznała czegoś miłego, w końcu ktoś zwrócił na nią uwagę. Jak się jednak okazało, Michał Bądski nie był człowiekiem godnym zaufania głównej bohaterki. Zauroczony moskiewską kursistką, zdradził Różę i zawiódł jej uczucia. Od tego momentu powzięła ona zamiar zemsty na mężczyznach.

Osamotniona kobieta zaczęła szukać kolejnego partnera życiowego. Nawiązywała przelotne znajomości, romanse. Jej wybór, bardziej z rozsądku niż z miłości, padł na Adama, absolwenta petersburskiego uniwersytetu. Był to człowiek cichy, spokojny, nieco introwertyczny, o bardzo dobrym sercu. Ich małżeństwo było bardzo nieszczęśliwe. Róża nie darzyła swojego męża uczuciem, ponieważ wciąż rozpamiętywała swoją pierwszą miłość. Oziębłość i apodyktyczność głównej bohaterki zmieniły życie jej bliskich w koszmar Szczególnie cierpiał Adam, który kochał swoją małżonkę, ale był przez nią regularnie odpychany i wyszydzany. Dzieci także stały się ofiarami, to matka wybierała im partnerów, nie licząc się przy tym z ich zdaniem.

Główna bohaterka dopiero po czterdziestu latach uświadomiła sobie jak okropne było jej życie. Z letargu wyprowadziły ją słowa doktora Gerhardta: „und so eine wnderschöne Nase haben wir…” - tak podobne do tych:  „sieh mal, sieh mal - diese, diese Nase…”, którymi komplementował ją Michał Bądski. To otwarło oczy Róży, ujrzała jak bardzo krzywdziła swoich bliskich. Dzięki temu zdarzeniu, mogła pogodzić się z nimi przed śmiercią.

Motyw nieszczęśliwej/trudnej miłości przejawia się w „Cudzoziemce” zarówno przez postać głównej bohaterki, jak i jej męża. Adam bardzo kocha Różę, ale jego uczucie nie jest odwzajemnione. Mężczyzna dzielnie znosi kaprysy małżonki, ale jej oziębłość czyni go nieszczęśliwym. Żabczyńska przeżywa rozczarowanie, obdarzając miłością Michała, po czym nie umie już nikogo pokochać, co niszczy życie nie tylko jej samej, ale i najbliższych.