Kubuś Puchatek - „miś o bardzo małym rozumku”. Czy to stwierdzenie jest prawdziwe? - A.A. Milne „Kubuś Puchatek”

Kubuś Puchatek to tytułowy bohater książki A.A. Milne. Kubuś to mały miś, którego znają chyba wszystkie dzieci na świecie. Opiekunem Kubusia, jak i wszystkich mieszkańców Stumilowego Lasu, jest mały chłopiec o imieniu Krzyś. Krzyś jest również najlepszym przyjacielem Puchatka. Przychodzi mu z pomocą w trudnych sytuacjach, a sytuacji takich jest niemało, ponieważ Kubuś Puchatek to miś o bardzo małym rozumku.

Mały rozumek Puchatka sprawia, że miś bardzo często znajduje się w tarapatach, co widać choćby w jego przygodzie z pszczołami czy wtedy, kiedy tak bardzo objada się miodem u Królika, że przez kilka dni musi tkwić w norze, ponieważ ma zbyt duży brzuszek, by się wydostać. Na szczęście na ratunek Puchatkowi zwykle przychodzą jego leśni przyjaciele albo opiekun, Krzyś, który bardzo kocha swoich podopiecznych i – jak tylko potrafi – stara im się objaśniać świat, który zwierzątka nie zawsze są w stanie zrozumieć.

Może Kubuś nie jest zbyt mądry, ale za to ma wielkie serce. Najwięcej miejsca w sercu Puchatka zajmuje oczywiście Krzyś. Mieszczą się tam również prosiaczek i Kłapouchy. Przypomnijmy, że gdy okazało się, że ogonka Kłapouchego nie ma na właściwym miejscu, Puchatek pierwszy zaoferował pomoc w poszukiwaniach.

Podsumujmy nasze rozważania: Kubuś Puchatek ma mały rozumek, duży brzuszek i ogromne serce. Rozumek Puchatka jest rozumkiem na miarę małego misia. Po co małym misiom większe rozumki? Misie istnieją na świecie głównie po to, by kochały je małe dzieci. Jakie dziecko pokochałoby przemądrzałego misia? Mądrzy i rozsądni powinni być rodzice, dziadkowie i nauczyciele. To świat dorosłych wymaga dużych rozumów. Misie przynależą do świata dzieci. Mały rozumek misia jest odzwierciedleniem rozumku dziecka, który na początku też jest mały. Wprawdzie dziecko z czasem staje się coraz mądrzejsze, a miś nie, jednak to w niczym nie przeszkadza. Kocha się przecież sercem, a nie rozumem.

Kubusia kocha Krzyś oraz każde dziecko, które choć „co nieco” o nim słyszało. Puchatka kochają nawet dorośli, choć może rzadziej się do tego przyznają.