Dziecko jako bohater literacki - rozwiń temat na dowolnie wybranych trzech przykładach. Wypracowanie

W polskiej literaturze bohater dziecięcy zaistniał dopiero w okresie pozytywizmu. Oczywiście dzieci pojawiały się na karach książek, ale jako bohaterowie drugoplanowi, niepełnoprawni. Pozytywizm zwrócił uwagę na ciężki los najbiedniejszych i sierot, okrutnie traktowanych przez dorosły świat. W tym czasie powstały liczne nowele Marii Konopnickiej, ukazujące cierpienia chłopskich dzieci („Tadeusz”, „Nasza szkapa”) oraz Prusa („Antek”, „Anielka”).

W tym nurcie powstała też nowela Henryka Sienkiewicza „Janko Muzykant”. Autor opowiada historię dziesięcioletniego dziecka, które umarło pobite na śmierć z wyroku sądowego. Od początku nie wróżono mu dobrze, kiedy się urodził był bardzo słaby i wątły. Wiejskie kumy od razu go ochrzciły, spodziewając się jego rychłej śmierci. Janko jednak przeżył, ale pozostał wątły i chorowity. Jako wiejskie dziecko musiał pracować na równi z innymi. Często chodził głody i zmarznięty. Nieustannie zbierał cięgi, biła go nawet matka, ponieważ nie wykonywał powierzonych mu prac, często zapominał o obowiązkach zasłuchany w granie wiatru czy śpiew ptaków. Dla prostej kobiety był to jedynie przejaw lenistwa. Nikt nie dostrzegł, że chłopiec jest wyjątkowo wrażliwy na muzykę i przejawia w tej dziedzinie talent. Nikt też nie okazał wyrozumiałości, gdy chłopiec sięgnął po skrzypce będące w dworze. Posądzono go o próbę kradzieży i skazano na karę chłosty. Wątły organizm chłopca nie zniósł takiego bicia i chłopiec zmarł.

Historia Janka ma przede wszystkim wzruszać i uczulić odbiorców na los wiejskich dzieci, które nie mają możliwości realizować własnych marzeń. Wszystkie skazane są na ciężką pracę na roli. Jeśli nie są w stanie jej podołać, umierają. Nie mogą liczyć na niczyją opiekę, a nawet na sprawiedliwość. Janko urasta do rangi bohatera, który zginął tragicznie,  dążąc do spełnienia swego największego marzenia.

Zdecydowanie bardziej krzepiąca jest historia Ani z Zielonego Wzgórza. Dziewczynka również zaznała wiele cierpienia, straciła wcześnie rodziców i trafiła do sierocińca, a kiedy wreszcie przyjechała do wymarzonego domu, okazało się, że to pomyłka, ponieważ jej opiekunowie czekają na chłopca. A jednak Ania zostaje w domu Cuthbertów na Zielonym Wzgórzu. I choć ujmuje ich swoją szczerością i wrodzonym optymizmem, przysparza im wielu kłopotów.

Lucy Maud Montgomery stworzyła wspaniałą sylwetkę wrażliwej dziewczynki, obdarzonej wyjątkową wyobraźnią. Jej dorastanie w domu starszego bezdzietnego rodzeństwa obfituje w wiele zabawnych sytuacji. Cuthbertowie to poważni i rozsądni ludzie, którzy nie mają doświadczenia w wychowywaniu dzieci. A jednak spotkanie z Anią uczy ich nowego spojrzenia na świat i wnosi w ich życie wiele radości.

Piękną opowieść o dojrzewaniu napisał Antoine de Saint-Exupery. Autor stara się przedstawić świat wdziany oczyma dziecka, dla którego wiele zachowań dorosłych wydaje się absurdalne. Podróżując wraz z Księciem po równych planetach, spoglądamy na siebie z innej perspektywy. Chłopiec z dziecięcą naiwnością zadaje pytania, nie rozumiejąc ludzkiego pragnienia władzy, pieniędzy czy popularności. Dla niego najważniejsza jest miłość i przyjaźń. Dziecięcy bohater Exuperego charakteryzuje się szczerością, otwartością i niewinnością. To daje mu przewagę nad dorosłymi. Jego spojrzenie na świat jest o wiele bardziej prawdziwe, potrafi bowiem dostrzegać innych.

Podróż na Ziemię okazuje się dla Małego Księcia bardzo ważna. Dzięki spotkaniu lisa i wizycie w ogrodzie róż, zaczyna rozumieć istotę miłości i przywiązania. Jego historia jest historią o dorastaniu do miłości. Mały bohater uczy się, że miłość wymaga odpowiedzialności, ale też cierpliwości i przebaczenia. Bez żalu rozstaje się więc ze swoją ziemską powłoką, by wrócić na swoją małą planetę i znów spotkać różę, którą kocha.