Czy średniowiecze to epoka zacofania czy skarbnica kultury?

Średniowiecz to epoka, której ramy czasowe obejmują lata od 476 do 1492 (lub 1450 albo 1453). Był to bardzo trudny okres w dziejach ludzkości. Z perspektywy czasu określa się go jako lata zacofania i mroku, które rozświetlone zostały dopiero światłem renesansu.

U podstaw średniowiecza stoi upadek. Upadek najwspanialszego państwa, o wspanialej kulturze i wielkiej sile militarnej. Takie wydarzenia nie mogły pozostać bez wpływu na świadomość ludzką. Przede wszystkim pokazały, że twory człowieka są kruche i nawet najdonioślejszy z nich musi kiedyś runąć. Dlatego zwrócono się w stronę Boga. Życie ziemskie uznano za epizod, który ma zadecydować o późniejszych losach duszy. Ciało było tylko więzieniem dla tej niematerialnej formy bytu. Stąd nikłe zainteresowanie człowiekiem, a wielka waga przykładana do Boga i spraw religii.

To co zostało napisane wyżej jest prawdą, ale nie do końca. Rzeczywiście kultura średniowiecza została podporządkowana sprawom religii, ale przede wszystkim w jej głównym nurcie. W życiu codziennym przejawiał się jej zupełnie inny wymiar. Do miast przybywali wędrowni aktorzy, błaźni, którzy bawili ludzi. Żarty często były wulgarne i, można powiedzieć, prymitywne, jednak budziły wiele radości. Ludzie zbierali się wielkimi grupami i przeżywane przez nich uciechy nabierały szczególnego wymiaru.

W średniowieczu nastąpił także znaczny rozwój sztuki, architektury, literatury i filozofii. Większość tych dziedzin nosiła oczywiście piętno religii, ale nie może oznaczać to, że była to epoka zacofana. Gotyckie budowle z późnego średniowiecza do dzisiaj budzą podziw oglądających. Nie jest trudno sobie wyobrazić, jak wiele trudu było konieczne, by wznieść tak wspaniałe budowle. Dokonał się znaczny postęp w filozofii, której udało się połączyć wiarę z racjonalnym rozumowaniem.

Jak widzimy, gdzieś pod dominującym nurtem religijnym, który podporządkowywał życie przyszłym korzyściom w niebie, rozwijała się jego zupełnie inna forma, lubująca się w rozrywkach. Także kultura dokonała postępu, dając kolejne podwaliny pod jej dalszy rozwój. Moim zdaniem określanie średniowiecza, jako wieków ciemnych i zacofanych jest podejściem bazującym na stereotypach. Może wczesne lata tej epoki rzeczywiście takie były, jednak potem nastąpił rozwój i kultura wzbogaciła się o wiele dóbr, które do dzisiaj podziwiamy.