Wywiad ze Śmiercią - napisz wywiad ze Śmiercią, zadaj jej istotne dla ludzi pytania

Człowiek: Droga Śmierci, czy po życiu doczesnym czeka nas coś, czy odchodzimy w pustkę?

Śmierć: Życie ludzkie, które ja własnoręcznie kończę, nie jest jedynym, jakie czeka duszę człowieka, to dopiero pierwszy etap. Człowiek rodzi się z nieśmiertelną duszą, która nie jest przywiązana do miejsca, gdzie rozwija się ciało, w które jest obleczona. Dlatego kiedy dni na ziemi dobiegną końca, dusza ulatuje do innej rzeczywistości.

Człowiek: Co obejmuje ta inna rzeczywistość?

Śmierć: Oprócz nieśmiertelnej duszy ludzie dostają dar wolnej woli, która pozwala im wybierać, jaki model życia uważają za słuszny. Jedni kierują się dobrem, które objawia się w moralnych czynach wobec bliźnich, ale i istota słabszych, czyli zwierząt i roślin, większość ich zachowań ocenić można jako pozytywne. Inni natomiast wolą życie łatwiejsze, to znaczy nieuczciwe, egoistyczne, w którym po trupach dąży się do własnych zysków i większość ich czynów można określić jako złe, negatywne. Wielką niesprawiedliwością byłoby, gdyby tak różne postawy traktowane byłyby równo. Dobra dusza trafia w miejsce, które będzie dla niej nagrodą za trud włożony w bycie dobrą. Zła dusza otrzyma zasłużoną karę. Miejsce nagrody, które ludzie zwą niebem, to kraina niegasnącej radości i spokoju, gdzie nie ma strachu, chorób, trosk i bólu. Miejsce kary jest kaźnią, w której troski ziemskie wydają się czymś błahym. Tam dokonują się wszelkie możliwe tortury duchowe.

Człowiek: A czy istniej czyściec?

Śmierć: Tak. Jest to chwilowy przystanek, gdzie dusza otrzymuje pokutę za złe uczynki, jeśli tych było mniej więcej tyle samo, co dobrych. Gdy kara jest dostatecznie odczuta przez duszę, wówczas ta może odejść do raju.

Człowiek: Jak wygląda moment przejścia do drugiego życia?

Śmierć: Podobny jest do snu. Dusza zasypia jako człowiek, a budzi się w miejscu przeznaczenia jako postać bezcielesna. Trwa to ułamek sekundy i jest niemal nieodczuwalne. Przejście z jednego świata zależy od tego dokąd trafia dusza. Jeśli do nieba, to przejście jest niczym obudzenie się z koszmaru sennego. Jeśli do piekła – jak utrata czegoś pięknego na zawsze. Przejściu w czyściec towarzyszy nadzieja.