Molier „Świętoszek” - kto jest głównym bohaterem „Świętoszka”?

Tytułowym bohaterem dramatu jest świętoszek, czyli Tartuffe. Akcja toczy się wokół jego osoby, stanowi on główny temat rozmów, on również generuje główną intrygę.

Akcja komedii rozpoczyna się niedługo po wprowadzaniu się Tartuffe'a do domu Orgona. Fakt, iż autor wybrał ten przełomowy moment świadczy o istotności osoby na dalszy rozwój akcji.

Jednak przez długi czas świętoszek w ogóle nie pojawia się na kartach dramatu. Poznajemy go dopiero w trzecim akcie, wcześniej jest on charakteryzowany wyłącznie przy pomocy innych osób. Dzięki temu zabiegowi budowane jest napięcie, które jeszcze bardziej podsyca ciekawość czytelnika dotyczącą tytułowego bohatera.

To, że autor tak misternie przygotowuje scenę ukazania Tartuffe’a wskazuje na wyjątkowość jego pozycji w dramacie, kimś na kogo warto czekać, kto stanowi oś całej fabuły komedii. Sprawia, iż od razu poznajemy, czego możemy się spodziewać po świętoszku. Scena, w której każe pokojówce Dorynie zasłonić chusteczką dekolt przeszła do historii jako jedna z najbardziej udanych i wymownych.

Poza tym, to Tartuffe dzieli domowników na dwa obozy. Większość relacji między bohaterami komedii w jakiś sposób dotyczy świętoszka, że podstępny niegodziwiec ma w stosunku do całej rodziny złe zamiary.

Świętoszek chce zaszkodzić każdemu z członków rodziny. Drogi domowników zbiegają się właśnie w osobie Tartuffe’a. Orgon znajduje się w niebezpieczeństwie, gdyż tytułowy bohater chce pozbawić go prawa do mieszkania we własnym domu, ponadto udaje mu się uzyskać od mężczyzny dokument, który trafiając w niewłaściwe ręce świadczyć może o jego zdradzie wobec ojczyzny.

Tartuffe nie zważając na to, iż Elmira jest zamężna, składa jej dwuznaczne propozycje i zachęca do romansu. Fakt, iż swymi praktykami rozbić może rodzinę, nie stanowi dla niego wystarczającego argumentu do zaprzestania niemoralnych działań.

Pośrednio unieszczęśliwia także Mariannę. Chociaż sam nie proponuje jej małżeństwa, nie protestuje, gdy Orgon chce uczynić go mężem swojej córki. Doskonale zdaje sobie sprawę, iż dziewczyna kocha się w Walerym, mimo to przyjmuje propozycję pana domu.

Pozostaje w konflikcie także z Doryną, której zarzuca nieprzyzwoitość i bezczelność oraz z Kleantem, który stara się obnażać jego dwulicowe zachowanie.

Jednak jeśli spojrzeć na komedię Moliera z innej perspektywy, postacią, która najbardziej ewoluuje jest Orgon. To na nim skupia się uwaga czytelników śledzących poczynania Tartuffe’a. Mają oni jasność co do postaw Kleanta, Doryny czy Elmiry, którzy są zdecydowanie przeciwni zachowaniu świętoszka i nie dają sobie zamydlić oczu jego słodkimi słówkami. Postawa Orgona zniechęca czytelnika głównie przez bezmyślną i naiwną wiarę w prawdziwość zachowań Tartuffe'a.

Molier budzi w czytającym postawę wyczekiwania na moment, w którym pan domu wreszcie zda sobie sprawę z obłudy Tartuffe’a. Scena z ukrytym pod stołem Orgonem jest przecież punktem kulminacyjnym komedii. To przemiana pana domu umożliwia zapobieżenie tragedii i posuwa akcję ku szczęśliwemu zakończeniu.

Teza, iż to Tartuffe jest głównym bohaterem „Świętoszka” wydaje się bardziej uzasadniona. Wskazuje na to zarówno sam tytuł dramatu, jak i akcja, która zbudowana jest wokół fałszywego przyjaciela Orgona.